KİTAP
MÜZİK
ATÖLYE
- 514 Okunma
- 6 Yorum
- 9 Beğeni
O GECE...
Muhteva ettiğimdi tek bir kıvılcım ve muhtevası dünün gün diye yeni baştan kürediğim ve saydığım şafaklar en çok da şafağımın attığı bir gece yarısı.
Bir amblemdir şiir ismime yakışan.
Bir ricadır benimki evrenden aralıksız refüze edildiğim.
Taytay yürüdüğüm günlerin g/özlemi ile doluyum ve her iki elimin de boş kalmadığı.
Büyümekle iştigal devindiğim ve tepindiğim yollar.
Ah, ben hayallerin ulağı.
Ah, simli yaldızlı yollar döşediğim sevgimden yetmedi hayal kırıklıklarımla engebelere konuşlandığım ve faturası hep bana kesilmişken sevmenin.
İdame ettiğim hayatın defolu kuklasıyım belki de bir emir eri.
Gizimde saklıyım.
İzini sürdüğüm huzurun çok uzağında ve insan iklimlerinin tuzağında.
Hatırına yaşamın denkler yaptım ben ve sayısız kere mesken değiştirdim.
Tebdil-i mekânda rahatlık var diyorlardı madem.
Kabul görmeyi hep istediğim ömrün o uzun dar ve bitimsiz koridorları öyle bir hengâmede yaşadım ki ben keza halen de yaşarken…
Yasımı dikizleyenlerden tutun da yaşlarımla mutlu olan insanlar tanıdım ben ve insanlığımı reddettim bir ara rol model almayı denedim ama yüzüme gözüme bulaştırdım illa ki.
Ben aynıyım hala doğduğum günkü kadar.
Uzayan boyum, artan ağırlığım ve de büyüyen hayal dünyam.
Vücut kütle indeksini hesaplar gibi ruh analizi yapıyorum eh, ne de olsa psikolojin piriyim elbet prim yapanların yanında cılızdır benim iç sesim ama baskın dış sese de paye vermeyi terk ettim işte.
Sonra kendimi terk ettim.
Sonra şehri.
Sonra hayallerimi.
Sanırım öldüğüm gün o gün de nasıl aklımda ayrı bir yer tutmuş.
Sıfırdı bulunduğum rakım.
Nabzını alamıyordum hayatın ve umudun.
Mutum ise devre dışıydı.
Kısaca taraf tutmadığım kadar Araf’ta kaldığımın farkında dahi olmadığım ve yüreğimin farları nasıl da sönmüştü yetmezmiş gibi fay hattımdaki o devasa çatlak ile resmen kopmuştum hayattan:
İşi mi ne mi bitirirdi?
Bir tablet ağrı kesici ya da açık kalmış doğal gaz patlamaya hazır bir ev bir beden.
Ruhumsa kaçkındı o aralar.
Elimden düşmeyen telefon ve saatlerce aynı numarayı tuşladığım ne de olsa tek dostumdu aradığım kadın hani kan kardeşi olduğum hani o hastayken başında nöbet tuttuğum hatta doğum sancıları başladığında yine benken onun elini tutan.
Sonra ne olduysa artık.
Öncemde saklı herkes ve her şey.
Kim olduğumun öneminin olmadığı çünkü sevgi ve dostluk idi ortak dilimiz.
O gece bir asra denk düşen.
O gece aralıksız ağladığım.
O gece b/ağlandığım tüm güzel insanların gerçek yüzlerini ansızın fark ettiğim bir de kalemimi ilk elime aldığım gece kısaca ölümle restleştiğim hayatla rastlaştığım kimse uzağımda inandığım herkesin tuzağına düştüğüm.
Dünde kalan çok şey.
Ve bu gün.
Tarih tekerrür etse de artık aynı hatayı yapmayacağıma dair Rabbime söz vermişken.
Rengim pembe.
Alnım ak.
Kalemim de ben de dik.
Dik başlı mizacımla sevebilmeyi başaramayan kimse onların yerine sevebildiğim.
Nihayetinde kendimi kabullenip kendimi çokça sevebildiğim.
Aksanım aşk.
Varlığım aşina olduğum.
Umut ve inançsa nasıl da aşikâr.
O gecenin üstünden tam tamına on yıl geçti ve ben ayakta ve hayatta kalmayı başardım bir şekilde ve bir elimde kalem bir elimde sevdiklerim: kaybettiğim kim varsa yerine doldurabildiğim daha nice güzellikle ve İlahi Sevgi ile iştigal olmanın verdiği huzur ve umutla yolumu adımladığım…
YORUMLAR
Yüreğine sağlık Gülümm, günün güzel yazısıydı okuduğum...
Sevgilerimle...
Gülüm Çamlısoy
Teşekkür ederim biricik arkadaşım.
Seni seviyorum
Sevgi ve dostluk hep ortak dil olmalı. Bu iki kavrama zarar veren insanlar belki bilerek belki de bilmeyerek yazıda da belirtildiği gibi ancak umut ve hayalleri yıkarlar, mutlulukları yok ederler.
Mahlûkların en üstünü, en şereflisi insandır. Yürek ise insanda bulunan her şeyi kendinde topladığı için çok kıymetlidir.
Bir kalbi kırmak, çok büyük günahtır, haramdır.
Peygamber efendimiz; mübârek elleri ile Kâbe’yi göstererek;
'Ey Kâbe, sen Allah'ın evisin. Sen mübareksin fakat bir Müslüman, bir müminin kalbini kırsa 70 defa seni yıkmaktan daha büyük günaha girer' buyurmuştur.
Var mı ötesi.
Yazı için Tebrik ediyorum.
Kaleminize sağlık.
Nice yazı ve şiirlere.
Esen kalın.
Saygılarımla.
Gülüm Çamlısoy
Kalp kırmaktan ve yanlış anlaşılmaktan ki...
Mazallah hep yanlış anlaşıldım bir ömür şimdi bunu telafi etme gayreti içerisindeyim.
Kalbimse milyon kere kırıldı hem de hep aynı yerinden.
Çok teşekkür ederim duyarlı yüreğinize.
Bir kaç miladım var benim bu bağlamda şükrediyorum Rabbime.
Haklarınızı ödeyemem:
Sefil hayatımda neye dokunsam elimde kaldı ve şimdi tek servetim kalemim bana çok anlam ifade ediyorum ve bu şekilde hayatla sizlerle kurduğum b/ağ bir lütfudur Rabbin.
Sonsuz içten selam saygımla
Bazı anlarda maalesef ki yanımızda sandıklarımızın sadece sanıştan ibaret olduğunu görüyoruz. Bizi yaşadıklarımızdan çok bu yanılgılarımız üzüyor....
Zaman zaman ben de sözlü veya yazılı çok isyan etmişimdir, ederim de. Herkesi kendi yüreğimizdeki saflık ve temizlikte gördüğümüzden olsa gerek bu. Naif ve duygusal kişiler çok daha fazla kırılıyor, üzülüyor bu hayatta...Kaba, düşüncesiz, bencil insanlar daha mutlu...Deneyimle sabit bu kendimden bahsediyorum...
Üzüntüler, acılar, kaybetmeler, en çok değer verdiklerinden kazık yemeler hayatın cilvesi olmuş.
Kaybettiklerimiz aslında bir yanlıştan zamanında dönüşmüş meğer...Zaman zaman vefasızlıklara üzülsek de bu tür olaylarla iç yüzlerini görüp, tanıdığımız için şanslıyız.Ya sonsuza dek dostumuz sansaydık o maskeli kişileri?
İşte böyle zamanlarda en çok da kendimize ve yazdıklarımıza sığınıyoruz...Yazıklarımızı paylaştığımızda rahatlıyoruz.Bir nevi dipsiz kuyu yazım siteleri ama bazıları bağırıyor burada da "Kral Midas'ın eşek kulakları var" diye....Eee, zaten aşikar da , hepimiz anlıyoruz da biz bağırmıyoruz belki....
Bu gün siteye girmeyecektim sizin bir şiire yorumda bu yazıdan bahsettiğinizi gördüm ve okudum....
İşi gücü bırakıp yorum yazmaya koştum....
Zira duygularıma tercüman olmuştu yazınız...
Adınıza gelince çok güzel bir isim.....Rahmetli Kıvırcık Ali'nin bir şarkısı vardı, onu yolluyorum size....Çok severdim şarkılarını, ne istesem çalardı o da ...Ruhu şad olsun...
Yokluğunda konuşmadım
Hiçbir gülü koklamadım
Yokluğunda konuşmadım
Hiçbir gülü koklamadım
İnan sensiz ağlamadım gülüm
Hasret vurdu, kaçtım ama
İnan sensiz ağlamadım gülüm
Yağmur yağdı, ıslanmadım
Yağmur yağdı, ıslanmadım
Kar döküldü, uslanmadım
Hayalini yorgan yaptım
İnan sensiz uyumadım gülüm
Yine sensiz uyumadım gülüm
Oy gülüm, gülüm, gülüm
Mor dağlarda ay sümbülüm
Oy gülüm, gülüm, gülüm
Bu yer bu gök seni arar
Gel kalbimi aç gör gülüm, gülüm
Bu yer bu gök seni arar
Gel kalbimi aç gör gülüm, gülüm
Beden yandı, tuzla sardım
Senin sevdan ile yandım
Beden yandı, tuzla sardım
Acın bile bir bambaşka
Ahh acın bile bir bambaşka
Gül yüzüne türkü yazdım gülüm
Gecelere gün bağladım
Uykulara can doğradım
Uykulara can doğradım
Bil ki gözlerimi bile
Sensiz üstü üste yummadım gülüm
Bil ki gözlerimi bile
Oy gülüm, gülüm, gülüm
Mor dağlarda ay sümbülüm
Oy gülüm, gülüm, gülüm
Gülüm Çamlısoy
Güzel yüreğinize çok teşekkür ederim sevgili hocam.
Her anlamda kardeşten öteydi dost bildiğim ve ben ona çok güvendim ve bilemedim iç dünyasının bu denli karanlık olduğunu.
Hayatta kimseyi kıskanmadım rol model de almadım çünkü içime bağdaş kuran küçük kız çocuğu hep gülümsedi bana.
Ben de gülümsedim hep ama hep nihayetinde en yakın dostum hayallerimi çaldı ve gerçekleştirdi ama çaldıkları bendendi benimdi.
Artık onun hiç bir değeri yok gözümde.
Ölümle yolum kesişmişken asırlara bedel o zor gece.
Başarı anlamında çok şeyi denedim.
Öğrenci kimliğim derken öğretmen kimliğim ve bankacı ve çevirmen ve evlat kimliğim.
Çok iş değiştirdim hatta meslek değiştirdim sil baştan eğitimlerini aldım.
Akademisyen olma hayallerim ve de.
Akla zarar yaşadıklarım.
Sonunda kendimi emekliye ayırdım hayattan otuzlu yaşlarımda iken ama enerjim ve beynim izin vermedi köşeme çekilmeme.
Ve işte kalemle olan birlikteliğim bir günde hayatımın akışını değiştiren.
Hiçliğimi seviyorum.
İç sesim çok baskın ki bir ömür asla izin vermedim konuşmasına.
Beyin gücüm ve mantığım benle alakası olmayan mesleklerde dikiş tutturmaya çalıştım ama sevemedim o ortamları: devasa plazalar ve makam koltukları.
Her şey farklı olabilirdi sevgili hocam ama artık bunu sorgulamıyorum.
An itibari ile hayatta da olmayabilirdim.
Güzel Rabbimin olmaz mı bir bildiği.
Teşekkür ederim güzel yüreğinize.
İsmimi koyan babam nurlar içinde yatsın.
Ne güzel bir yorum hele ki bana hediyeniz eşsiz güzellikte.
Tüm içtenliğimle selamlıyorum duyarlı yüreğinizi.
Varsın bir baltaya sap olmayayım ben bir şekilde içimdeki cenneti yaşıyor yaşatıyorum bu kirli dünyada ayakta kalmak ve kız başıma verdiğim mücadeleden yeter ki alnımın akıyla çıkayım ve yeter ki Allah katında kabul göreyim.
Sevmeyi seviyorum kendimi bildim bileli.
Hep yanılsam da kimseyi yanıltmamak adına mücadelem ve ben içimi asla bozmadım bozamam en başta Allah tan korlarım.
Çok çok güzeldi yorumunuz ve o şarkıyı hemen dinleyeceğim.
En içtens evgimle selamımla sevgili arkadaşım kıymetli hocam
Dünde kalan çok şey.
Ve bu gün.
Tarih tekerrür etse de artık aynı hatayı yapmayacağıma dair Rabbime söz vermişken.
Rengim pembe.
Alnım ak.
Kalemim de ben de dik.
Dik başlı mizacımla sevebilmeyi başaramayan kimse onların yerine sevebildiğim.
Nihayetinde kendimi kabullenip kendimi çokça sevebildiğim.
Aksanım aşk.
Varlığım aşina olduğum.
Umut ve inançsa nasıl da aşikâr.
O gecenin üstünden tam tamına on yıl geçti ve ben ayakta ve hayatta kalmayı başardım bir şekilde ve bir elimde kalem bir elimde sevdiklerim: kaybettiğim kim varsa yerine doldurabildiğim daha nice güzellikle ve İlahi Sevgi ile iştigal olmanın verdiği huzur ve umutla yolumu adımladığım…
Dünde kalan olumsuz olan ne varsa tamamının artık çok gerilerde kaldığını ve yazarak bütün badireleri atlattığınıza gönülden inanıyorum.
Yine şiir ve yazı paylaşımları ile daha güzel bir geleceğe erişeceğinizi düşünüyor ve yazın hayatınızda başarılar diliyorum.
Her şey gönlünüzce olsun ve yolunda gitsin inşallah.
En içten selam ve saygılarımla.
Esenlikler diliyorum.
Allah'a emanet olunuz.
Gülüm Çamlısoy
Hayatı boşluk addedenlere inat illa ki o boşluğu hoşluğa çevirme tutkumuzla yazıyor paylaşıyoruz.
Algı eşiği insanların ve duygular.
Mantıkla restleşen diğer yandan gerçekleri de görebilen bizler.
Kalp gözüne sadık bizler.
Ve de ortak paydada buluşan nice insan.
Bazı şeyleri unutmak olası değil yine de beyin olumsuzlukları siliyor bir şekilde.
Beyin gücümle çok şey başardım ve duygularla restleştim ve işte orta yolu buldum sonunda.
Gelişim bir ömür süregelen bir süreç ve sevgiyle eşleşen yürek ve işte duygular fora.
İnsan içini bozmadığı sürece cennetin kapısı ardına kadar açık en azından yazarak bir cennet inşa ettim içimde bu bağlamda dış ses ve yaşatılan cehennem umurumda bile değil.
Arayışım hayli yol aldı lakin daha çook işim var bu bağlamda şükrediyorum Rabbim bana bu kapıyı açtığı için.
Çok çok teşekkür ederim değerli hocam.
Sonsuz içten selam saygımla
O gece aralıksız ağladığım.
O gece b/ağlandığım tüm güzel insanların gerçek yüzlerini ansızın fark ettiğim bir de kalemimi ilk elime aldığım gece kısaca ölümle restleştiğim hayatla rastlaştığım kimse uzağımda inandığım herkesin tuzağına düştüğüm.
Dünde kalan çok şey."" "
Düşmanı uzakta arama derler ya
İnsanı en çok en yakın bildikleri ve sevdikleri öldürür..
Bu illa kurşunla yahutta başka bir nesne ile olmuyor değil mi
... Ve ben de sizin gibi diyorum ki,
Ben şair ve yazar değildim
Ki halende değilim
Eyy sevdiklerim kalemi elime siz tutuşdurdunuz
Ben size seslendim, yeri geldi ağladım
Yeri geldi anlattım ama
Siz beni anlamadınız
Ben elma yemek istedim
Siz bana üzüm önerdiniz
Sonra baktım beni benim dilimle duymuyorlar
Sustum!
Sonra içime, içimin duvarlarına dar geldi kalbim
Hafızam çok güzeldir.
Ama sürekli kendimle konuşmaya başladım
Dedim
Verin bana bir kalem
Birde kağıt
Dilimden anlamayan yazımdan anlasın!
İnsanın kendinden başka kimseye ihtiyacı olmadığına inanamaya başlıyınca
İç yolculuk başlıyor...
Ve o uzağa attıklarımız yamacımıza yaklaşacak zarar verecek korkusu başlıyor
Ve kendinle ve kaleminle ve duygularınla dost oluyorsun
Sizin gibi 🤍
Sizi okumak her zaman güzel
Yazıda okurken kendimden birşeyler yaşadım
Kaleminize sağlık olsun
Gönlünüz ferah ve huzur dolu olsun
Sevgiler ile
Gülüm Çamlısoy
Bir kelimeyi bekliyorsunuz zembille iniyor da.
Acı ve hüzün dahi işe yarıyor derken güneşin doğmasını arzu ediyorsunuz misal gecenin şu saatinde ve GÜNEŞ ANSIZIN DOĞUYOR DOĞUYOR İŞTE.
Paylaşmak çok çok özel ve içten olduğunuzu bilmek ayrı güzel ve insan daha çok bağlanıyor hayata ve kaleme ve dostluğa.
Asla ümidimi yitirmedim ve evet, hala diretiyorum:
İYİ GÜZEL İNSANLARIN VARLIĞINA DUYDUĞUM İNANÇ KATLANIYOR DA.
Azınlıkta olsa da ve az olduğu için daha çok daha çok bağlanıyor insan.
Dünyayı ben kurtarmayacağım ama en azından kendi dünyamı aydınlık kılayım ve nice güzel dünya ile de yolum kesişirken kesişsin de.
Çok çok teşekkür ederim güzel içten varlığınıza ve ben hayatta bunun eksikliğini öylesine duyumsuyorum ki.
İyi ki iyi ki o geceyi yaşadım ve iyi ki yolum sizlere, Edebiyat'a düştü.
Çevremde olan kim varsa yazdıklarımdan asla bahsetmezler bu bağlamda sizlerin kıymetini daha iyi anlıyorum.
Dünde kalan onca yarım kalmış masalımı öykümü nasıl tamamlardım ben yoksa?
İçten yürek dolusu sevgimle gönül dostum canım arkadaşım.
Hey gidi dünya hey...
hüzünlükent
Dünyayı evet siz kurtaracaksınız
Hem kendi dünyanızı
Hemde, iyilerin azınlıkta olduğu bu dünyayı
Hepimizin ayrı bir hikayesi var
Bende diyorum ki,
İyi ki o geceyi yaşattılar da
Kalemi elime aldım :)
Yoksa sizlerle nasıl paylaşırdım iç sesimi
İç sesi kısık olur hatta hiç çıkmaz
O zamanda insan sesini duyurmak için yazar
Biz yazalım duyan duyar
Bu saatten sonra duysalar da biz sağır olduk :)
Kimse duymasa da Allah duyar...
Sizinle karşılamakta güzel Di.
Bende diyorum ki, iyi ki yolum düşmüş edebiyatdefterine:)
Günüm yazısı
Güzel geceler dilerim 🤍
Gülüm Çamlısoy
Çook teşekkür ederim yürek dolusu.
Gülüm Çamlısoy
Hoş geldiniz aramıza.
Sevgilerimle.
