0
Yorum
2
Beğeni
0,0
Puan
327
Okunma
Sırtını yumuşak kadife koltuğa yaslarken kaskatı kesilen bedeninin rahatladığını hissetti, artık yeteri kadar aglayabilirdi. Dünden bu yana yaşadığı uyanma hali ona pahalıya patlamıştı. Yolundan çıkmanın bedeli olan iblisin ikramlarını kusma vaktiydi. Çok yalnız, yaralı hissediyordu ve güçsüzlüğün ruhuna kadar sızdığını hissediyordu. Uyusam düzelir mi dedi ona merakla bakan gözlere, söyleyin doktor neyim var benim? İçimdeki bu deli yangın nedir, neden birgün iyi diğer gün aşırı bir yalnızlık hissediyorum? Beni iyileştirin yalvaririm, eskiden olsa güler geçerdim ruhumun bu kadar yara alacağını düşünsem aklım almazdı. Ama şim...
Sözleri havada un ufak toz zerrecigine döndü ve sakinleştiricinin etkisiyle beyaz bir boşluğa daldı. Koridorda ismi yankılanıyordu, Duru...
