AYNI COĞRAFYANIN AYNI İNSANI OLAMAMAK

• 2 Ağustos 2022 Salı 08:46:06

Mutlu olmayı başaran, hedeflerine ulaşmayı elde eden, yaptıklarından tatmin kalan, aza kanaat eden, azda çoğalan, azınlıkta sesini duyuran, çiçeğine sadık bir hayat yaşayan, sevdiğine kendini katıksız katmayı bilen çok az insan var.
Ben dâhil.

Sabahki hâlimiz, akşamki hâlimize çoğu zaman yabancı.
Gündüz melek gibi, gece şeytan gibi davranırız.
Yirmi dört saatimizin hesabını veremiyoruz çoğu zaman.
Çoğu vakit zamansız düşmenin keşkesinde belkilere sığınıyoruz.
Adaptan, edepten elimizi eteğimizi çekiyoruz.
Güzel olana yönelmiyoruz.
Güzel olanı canı gönülden alkışlamıyoruz.
Güzel olanda hakkıyla şükredemiyoruz.
Hâliyle Ellerimizde olanı avuçlarımız tanımıyor.

Verdiğimiz onca dolu sözümüzü bir çırpıda bozuyoruz.
Tamam yapacağım dediklerimizi erteliyoruz ha bire.
Kalbimizi aklımızı kandırıyoruz.
Bile bile aldanıyoruz.
Doğru dürüst hamlelere, işe yarar yollara, dişe dokunur davranışlara yönelmiyoruz.

Dengede kalamıyoruz.
Dengesizlikte çaresizlikler tadıyoruz.
Uçurumlara yuvarlanıyoruz.
Kimlikten kimliğe giriyoruz.
Sabit hareketlere imza atmıyoruz.
Negatiflerimizi çoğaltıyoruz.
Artılarımızı eziyoruz, azaltıyoruz.
Samimiyetten uzaklaşıyoruz.
Yüreğimize kocaman yalanlar ekliyoruz.
Öylesine bakışlarla gözleri kandırıyoruz.
Öylesine yer işgal ediyoruz dünyada.
Tembelleşmişiz çoktan.
Epeydir yabanlaşmışız sıfatlarımızdan.

On adım aynı çizgide yürüyemiyoruz.
Vaziyetimiz yaman, ama kime ne?
Durumumuz vahim, aynaya bakan kim?
Yok.
Yoklarda yokları oynuyoruz onca yenilgiyi tatmamıza rağmen.

Ve gün geçtikçe çirkinleşiyoruz.
Bencilleşiyoruz.
Gizliden hayatlar yaratıyoruz.

Hayatın tadına inemiyoruz.
Kendimize acılar, kendimize pişmanlıklar ekliyoruz yaşarken.
Nefes alırken başkalaşıyoruz.

Aynı coğrafyanın insanı gibi poz veremiyoruz başımızı ve yaşımızı zengin gösteren iklimlere.

Hayallerimize ihanet ediyoruz.
Şiirlerimizi yalan üzerine bina ediyoruz.
Ve sonuç olarak, geleceğimizi bugünde sıfırlıyoruz.
Bravo, gerçekten bravo bize!

✓Meselci