Çıkmaz Sokak Doğduğum Ev

• 1 Ağustos 2022 Pazartesi 16:15:15

Çıkmaz sokağın sonunda metruk bir bina.Sıvaları dökülmüş ayakta durmaya zorlanıyordu.Doğduğum evin demir kapısındaki halkalar boşlukta sallanıyordu içeri buyur eder gibi.El izlerimi aradım tokmağın üzerinde.Hani bir zamanlar kapısını çaldığım.Ben geldim der gibi... elimde okul çantamla doğruca odama çıktığım tahta merdivenlerde; basamak basamak tahtanın gıcırtısını aradım.Duvarlara baktım duvarlar sağır ve dilsiz konuşmuyor .Kırık pencereden avluya baktım, asma çardağı çökmüş üzerindeki bir kaç salkım üzümüyle.Ocak başına gittim canım annemin mis gibi kokan köftelerinin kokusunu aradım. Nereye baksam her köşesinde boşluğa yazılmış anıları gördüm.Okumaya çalıştım silik solgun bakışlarımla mutfakta tezgahın üzerinde kaynayan tencerenin sesini aradım.Öyle bir sessizlik odaya kilitlenmişti ki..!!!.Seslendim...!! kendi sesimin yankısını duydum.Duvarlar konuşmuyordu .Kırık dökük eşyalarda öyle.Tavanda iki halka sanki ses verir gibiydi gıcırtısıyla sallanırken beşiğin.Paslı demirin üzerinde kendimi aradım. Ağlamaklı akşamları hatırlar gibi kollarında gecenin kendimi aradım...Yatağımın baş ucunda hayal ettiğim geceleri güzellikleriyle gelecek günlere baktım.Kendimi gördüm 77 yaşında bir ihtiyar ziyaretime gelmiş biraz yorgun biraz kırgın.Neden der gibiydi bakışları onca sene sonra kaybolan yıllara küskün...01 08.2022.Güre