- 525 Okunma
- 5 Yorum
- 4 Beğeni
YAVAŞLA BİRAZ..*'
Okuduğunuz yazı Günün Yazısı olarak seçilmiştir.
Önceki nesillerin bizden farkı ne diye sorsanız yek kelime ile "yetişmek" derim.
Onlar hayata yetiştiler. Bir ağacın gölgesinde oturup mesela, akan derenin sesini, dalda tüneyen kuşun şakımasını doya doya dinlediler. Gökyüzüne gönüllerince baktılar; yıldızlarla tatlı tatlı bakıştılar. Ekmeği yağına banıp zeytinin tadına vardılar. Suyu kaynağından içip meyveyi dalından kopardılar. Sabahın seherinde bağda tomurcuklanan gülün kulağına sevgilerini usulca fısıldadılar.
Bir yıkık duvarın dibinde oturup saatlerce muhabbet eden insanlar gördüm ben. Dizlerinin dibinde kedilerin uykuya daldığı insanlar.
Bir yerlere yetişmek gibi bir dertleri olmadı onların. Baktılar mı gözlerine birbirlerinin, derin baktılar. Sarıldılar mı ilk bırakan olmadılar.
Gün yirmi dört saat, mevsim aynı mevsim, zaman aynı zaman. Lakin desen ki iklim. İklim işte değil o eski iklim. Bizden farklı olarak zamanın hüküm sürdükleri değil; onlar zamana hüküm sürenlerden oldular.
Fuat Oskay
YORUMLAR
Naçizane biz de artık o eski nesiller sınıfındanız. Tek sorun şurada kanımca yeni nesiller doğallıklarını kaybedip makinelerin esiri oldular. Bilgisayarda çok hızlı işlem yapıyorlar, belki cep telefonunda bizim yapamadığımız şeyleri yapıyorlar, ama, işte aması var, sokaklarda saklambaç, kör ebe oynamadılar mesela, bisiklete binmiyor bir çoğu, paten kaymıyor, çünkü bilgisayarların başından kalkmıyorlar... Biz bir kıza konuşma teklif edeceğiz, nasıl ederiz diye uykularımız kaçardı, şimdi DM den yürüyor herkes birbirine... Kutlarım... Bizler daha doğaldık, daha bir saygılı, biraz da utangaçtık hadi onu da söyleyelim. Ama o yediğimiz domatesler, şeftaliler, kayısılar, kirazlar hormonsuz da tıpkı bizler gibi... Şimdilerde obez yeni nesiller, hep oturmaktan... Kutlarım...
Bazen kendini anlatabilmek için sayfalarca yazmak, saatlerce konuşmak değil de sadece bakmak ve susmak yeterlidir ya hani,
Cümlelerinizi okurken gözlerim ve kalbim biz buna benzettik.
Özenle bir araya gelmiş sayıca az ama mümkün olduğunca yüreğe değen kelimeleriniz hakkında tebriklerimi iletirim.
Saygılarımla kaleminiz var olsun.
Hep acelemiz var... o kadar hızlı koşuyoruz ki yanı başımızdan akıp giden manzarayı kaçırıyoruz...
Kısacık yazıyı, tıkla basa duyguyla doldurmuşsunuz. “ Sarıldılar mı ilk bırakan olmadılar. ” kısmı en çok takıldığım yer oldu.
Çok güzeldi, teşekkürler!..