- 477 Okunma
- 2 Yorum
- 2 Beğeni
BİR YILDIZ TUTULMASI
Yozlaşmış kişiliklerin
Kıymetsiz fikirlerin,
Derininden de derin,
Dibe çöküyor hislerim..
Sahipsiz bakışların,
Anlamsız yakarışların tam ortasında,
Kaynadıkça kaynıyor ezeli sezişlerim..
Takati kalmamış bir bedenin,
Sonsuzluğa aşık hilkatinde,
Sararıyor tüm ümitlerim.
Kayıplar adasında,
Boşluğun her bir yakasında,
Çözüldükçe düğümleniyor her bir sayfadaki kelimelerim..
Kırılan kanatların,
Ayrılığa yakın yarıda bırakılanların,
Konuşmaktan vazgeçip sessizliğe sığınanların her birisine
Selamlar,
Saygılar...
Tavan aralarında eskimiş oyuncakların o boş bakışlarından, çalar saatlerin çalmaktan vazgeçtiği o durgun zamanların kıyısından, izleniyor sanki hayatın ta kendisi...
Kayıpların her birisi günlerden kaçıyor gibi, ama ne geçmişe ne de geleceğe koşuyor sanki.
Yamaçlardan süzülen kıvrımlı yolların sessiz yürüyüşlerde boğulduğu gibi, güneş değdikçe tenlere, sayısız nefeslerin kalbi sıkışıyor belli ki…
Bir bilmecenin çözülmekten vazgeçtiği anların, bilinmezliğe yelken açmakta ısrarcı kalışların, son demlerinden bir alıntı...
Bir meczubun saraylar dolusu altınları suya atışı, kurtuldukça onlardan, göğe yükselen o eşsiz pırıl pırıl bakışı, kalbin odalarına doluyor gözlerinden süzülen o ılık yaşları…
Saatleri tersten okuyan, zamanı tutup avuçlarında kanatıncaya dek saklayan , o mavi gözlerindeki ışıltısını zamana rağmen, ebediyete sürükleyen bir meczubun eksik kalan hikayesi…
Ey meczup,
Soruları unutup yalnızca cevapların alkışında yankılansa gülüşlerimiz, yalnızlığın suya gömülü eserleri koşarak uzaklaşsa, ve dönmese bir daha hüsrana düçar olan bildiklerimiz. Ve saklansa sonsuzluğun kalbine bilmediklerimiz…O zaman yorgunluğun ellerinden tutup kalkar mısın tozlu sayfalarımda dimdik duran kelimelerim gibi?
Siyah uzun kirpikli gökyüzünden, bir tutam yıldız çalıp ona sığınsak, en parlak olanını kendimize saklasak, sonra durmadan her birini tek tek saysak, gün ağarmadan göz kırpanları gönül heybemize toplasak, uzak olan her şeye rağmen çehrendeki sıcak bir tebessüm kadar yakın olur mu hayallerin?
///Eski bir İstanbul hikayesi, belki de taptazedir kendisi..///
Şu fon eşliğinde kaybolabilirsiniz;=)
(BİR SANTUR NİHAVENDE GÖMÜLMÜŞ/ SEDAT ANAR)
ZEYNEP SENA DOĞANTEKİN
YORUMLAR
Zaman, zaman hayatın içeriğindeki bıktırası olaylardan, insanların fesatlığından, kötülüğünden illallah etmiş Dostluğu, insanlığı karşısında yinede kimselere yaranamamış nankör insan müsfetteleri karşısında, Konuşmaktan vazgeçip uzaklara kaçıp kendimle başbaşa kalıp sessizliğe sığınanlardan biri olmak isteyen Suskun bir kadın rolümle kendimi buldum satırlarınızda. Çehremizdeki sıcak bir gülümseme gibi yakın olur mu hayallerimiz bilemiyorum. Hayal kurmak için önce huzur sonra inanç gerek.
ZSENADOĞANTEKİN
Kırgınlıklardan kaçmak için bir sebep varken sevdiklerimiz için hala sebep arıyor oluşumuz, ruhumu en çok yaralayan belki de..
Kocaman sevgilerimle...
Konuşmaktan vazgeçip sessizliğe sığınanların her birisine ...
ZSENADOĞANTEKİN
hissediyorum yüreğimde..
sevgiyle;)