Merkats diye bir hayvan vardır tam türkçesi nedir bilemiyorum,saniyorum marketler falan denir.
Bunlar tarla faresine benzer ve guruplar halinde yaşarlar.
Çok kuvvetli bir aile bağları vardır ve müthiş bir hiyerarşi işler,sanıyorum bunu yapmaya da mecburlar aksi taktirde yaşamaları çok zor.
Doğaya uyum sağlayabilmek için en zor taktiklere bas vururlar çünkü düşmanları çoktur.
Herkes bunları yemeye çalışır,tabi bunlarda başkalarını yer.
Bu hayvanlardan oluşan bir aile vardı ve üye sayısı çok fazlada değildi.
Bir mevsimde anne beş yavru dünyaya getirdi,zamanla bu yavrular büyüdü bu sürede bir ağabey yavrulara hep öncülük yaptı.
Bir gün anne ve babanın yuvadan uzaklaştığı bir anda ağabey yavruları yuvanın dışına çıkardı.
Yavrular yem bulmaya çalışırken ağabey ağaçlar sırtında gelecek olan tehlikeyi gözetliyordu.
O anda bir kartal süzüldü ve ağabeyi kaptığı gibi yuvasına taşıdı,onunda bekleyen aç yavruları vardı.
Bundan sonra müthiş bir olay oldu,bir gün aç kalan komşu meerkats,lar bunların bölgeye bir akın düzenledi.
Çatışma çıktı ve boğuşma kısa sürdü,gelenler geriye çekilip gittiler.
Bu esnada yavrulardan bir tanesi sürüden koptu ve aksi istikamette ilerleyerek çok uzaklara gitti.
Rast gele ilerledikçe mesafe dahada açıldı ve artık tek başınaydı.
Ya yem olacak yada arayıp sürüyü bulacaktı.
Günler sonra bin bir macera atlatarak sürüye kavuştu,bu arada defalarca ölümle burun buruna geldi.
Bunlardan kıl payı kurtuldukları oldu.
Bu yavru sürüye döndüğünde fiziksel olarak yine ayni görüntüyü arz etmesine rağmen aynı yavru değildi.
Bu artık kendi başına yeni bir strateji oluşturacak aşamaya ulaşmıştı.
Bunuda o kısacık süre içerisinde öğrendi.
Daha önce sıradan bir üye olan bu yavru kısa zamanda farkını ortaya koyup hiyerarşide ağabeyinin yerine geçti.
Peki neden diğerlerinden birisi değilde bu geçti?
Bu verilmesi çok zor bir sınavdan geçti ve başarıyla tamamladı.
Diğerleri böylesi bir olaydan mahrum kaldı.
Belki onlarda başarabilirlerdi bu işi fakat zaman onlara şans tanımadı.
Zamanda kapıyı aralayan bu yavru oldu.
Gelecekte sürüye lider olup söz dinletecek olan bu yavru oldu.
Ínsan yaşamıda böyledir ve ağzınla kuş tutsan bir işe yaramıyor.
Íllaki zamanda yer aralayacaksın.
Bundan dolayıdır ki her türlü rezaletle karsılaşırız, işte bu rezaletlerdir bizleri şekillendiren.
Yavru meerkat bir akşam boş bir delik buldu ve geceyi orada geçirmeye karar verdi.
Deliğe girdiğinde bir porsukla karsılaştı ve kaçıp canını zor kurtardı.
Bir başka seferinde bir kobra bunu delikte kıstırdı neyse ki deliğin bir çıkışı daha vardı ve oradan da kaçıp canını kurtardı.
Bir başka seferinde bir kartal peşine düştü rast gele bir deliğe kendini zor attı.
Nihayet sürüye yaklaştığında bir aslan sürüsüyle karşılaştı,aslanlar bir bufaloyu yere yatırmıştı.
Bu hayvan aslanların karınlarını doyurup geri çekilmesine kadar bekledi.
Son anda sere serpe yere yatan aslanların dikkatinin dağıldığı bir anda aradan sıyrılıp guruba ulaştı.
Ínsan yaşamında da lider kadro böylesi deneyimlerden geçirilerek geleceğe hazırlanıyor.
Zamanı dolanlar bir vesileyle kızağa çekilirken,yerlerini yeni kadrolar alıyor.
Eğer bu dönüşüm yaşanmaz ise toplum aynı yerde gereğinden fazla bir bekleme dönemine giriyor.
Nitekim Atatürk ve Atatürkçülük söylemleriyle toplum üretimden yoksun,hazırdan giyen bir uyuşukluğa girdi.
Kimse bir şey üretmeden hep hazırdan yedi.
Ve bir yere gelindiğinde umutsuzluk baş gösterdi ve en kral beyinler KEMALÍZMÍN RUHUNA FATİHA diye başlık atar oldular.
Şüphesiz bu bir çaresizlik göstergesiydi.
Eğer insanlar Atatürk ün hazırını yiyene kadar birer Mearket olmakla yetinseydi orada yeni stratejiler gündeme gelecekti.
Mearket deyip geçmeyin o karşılaştığı her olaydaki gösterdiği başarıyla bir anlamda rakiplerini alt etmiş oldu.
Yine bir gün aslandan kaçıp deliğe girdi ve aslan deliği eşelerken o diğer taraftan çıkıp izini kaybettirdi.
Aslan sandı ki deliği eşeleyip buna ulaşacak.
Burada biraz düşünmek gerek,bütün bu olanların üstesinden gelen daha bir yaşını doldurmamış yavru.
Çoklarının yüreği çatlardı fakat mearket yavrusu bu zorluğu aşmasını bildi.