0
Yorum
7
Beğeni
0,0
Puan
394
Okunma
Kız korktu. Tıpkı eskiden olduğu gibi. Biraz ağladıktan sonra yüzü ifadesizleşti. Öylece durmaya başladı. Hiçbir şey yapmadan, söylemeden. Hayat istediğini bir kez daha almıştı. Kızı bir kez daha her şeye, herkese küstürmüştü. Renkler bir kez daha kaybolmuş, siyah ait olduğu yere geri dönmüştü. Zamanında güç bela kurtulduğu boşluğu geri gelmiş, yine etrafını sarıp yok etmişti onu. Koca karanlık tarafından yutulan kız düşündü. Düşündükçe küçüldü, küçüldükçe karardı. Korkmaktan korkan bu kızı öyle bir küstürdü ki hayat, hislerini kaybettirdi. Ve içinde hapsolan renklerle birlikte sonsuzluk çukuruna gömüldü...
Gökçen
