Bu yaşım bana çok şey öğretti.
Merdiveni boş ellerimle kolaylıkla çıktım, elimde kitaplarım varken zorlandım, hem kitap hem gitar taşırken biraz daha...Ama sonunda merdivenler bitti.
Çok fazla şey istemedim. Birinin var oluşunun zaten en büyük armağan olduğunu öğrendim. Şiir yazma hastalığım çok sık nüksetti. Okudum, yazdım yolun başını çok sevdim.
Hayat her zaman yolunda gitmedi, aksadı. Ben küstükçe şarkı söyledi, ben ağladıkça mutlu günler hatırlattı avuçlarıma öyle anılar bıraktıki gülmekten kendimi alamadım.
İnsanlar kolyeme bakıp "Orik ne demek?" Diye sorduklarında tebessüm edip göğe bakarak cevap vermeyi öğretti.
Bu yaşım beni çok insala tanıştırdı ama bazılarına özellikle teşekkür etmeliyim.
Her zaman dayımla olan dostluğunu en kıymetli miras olarak bildiğim ve böyle bir arkadaşlığı bana bırakırken ardından ağladığım zaman da bile bana kendinden bir dost bırakan dayıma ise minnettarım. İlk konuştuğumuzda "Dayın kadar gamzeli gülümseyemeyebilirim ama beni teyzen olarak bil" diyen Ümmühan Teyzem’e bir teşekkür borcum var.
Müzik öğretmenim Ülker Hocam’a teşekkür ederim bize bir öğretmenden daha fazlası oldunuz. Bize sürekli yeni şeyler kattınız sizi tanıdığım sizinle vakit geçirdiğim için ne kadar mutu olduğumu tarif etmem için uygun bir şarkı bulmak imkansız. Sizi her zaman iyi bir öğretmenden önce iyi bir insan olarak hatırlayacağım.
Ada’a teşekkür ederim iyi ki gitarınla beraber girdin ve neşe kattın hayatıma. Hiç bir zaman müziksiz kalma her zaman şarkı söyleyelim okulun koridorlarında sırtımızda gitarla.
Ayrıca canım aileme en zor zamanımızda kenetlenip bana defalarca "İyi ki" dedirttikleri için hepsine tek tek teşekkür ediyorum.
Yanımda olamayan dayıma ne kadar teşekkür etsem az ama onunla aramızda geçen espiri olmasaydı doğum günüm benim için sıradan bir gündü. Dayıma göre sevgi sadece bir gün değil, her gün vardı.
Hayatıma giren, hayatımda olan, veda ettiğim herkese, her duygusa teşekkürler.

"...Hayatıma giren herkese
Yaşanmış her şeye

Teşekkürler, büyüyorum sizinle
Teşekkürler, büyüyorum sizinle"