Tasavvuf şiirlerinin çoğunda.
Hakikatler müşâhade edildiği gibi
İfadelerde abartılı cümlelere de rastlanır

Bunun sebebi dini bir gayret olmakla beraber.. nefsin düşüncelere müdahale etmesi sonucudur

Aşağıdaki şiiri okuduğunuzda şunu görürsünüz.
Bir iddia vardır ifadelerde
(((Tutuşur gönlümüz yanar köz olur)))
Yada
(((Bedenimde her şey gören göz olur)))
Mısralar güzel ifadeler olmakla beraber
Bitti abi mübalağa nefsin sıfatlarındandır

İhlas sahipleri iddia etmezler ispat ederler yada ifade ederler

Burada şaire sormak gerekir ki;
Madem siz gibi böyle Allah aşkları vardı da Allah’ın şeriatı niye yerlerde çiğneniyor

Madem bedeninizde sayısız hakikati gören gözleriniz vardı da �slam toplumu olarak neden hadiselerin içinden çıkamıyorsunuz.
Ne devletiniz ne hukukunuz hiçbir şeyiniz yok bu şekilde mi bedeniniz bütün hakikatleri görüyor diye sorulduğunda şairin cevapsız kalacağım muhakkaktır

Çünkü bugün bu sorulara cevap vermeye muktedir kimse yok sadece niyet var ama çeşitli kayıpların korkusuyla sükut da var

Yüce Allah nefislerimize hidayet ihsan etsin
Allah ile aldatanların şerrinden ve fitnesinden de muhafaza eylesin
Dininden yırtarak dünyasını yamama ihanetinden de cümlemizi muhafaza eylesin


Esas sen şiirin şairi bunu kendi de görüyor ve ifade de ediyor
Sona doğru ulaşan dörtlüklere bakıldığında
Hoş bir cümle ile karşılaşırsınız
Belki de şehirde İhlas adına itiraf şeklinde olan tek cümle odur
((( Mevla ismi Kula bir tek söz iken sayıya gelmeyen cilve köz olur)))
Demektedir

Yani demek istiyor ki
Kişinin hedefinde yalnız Allah var iken
Kişi detaylarda boğulduğu için sayısız cilve onun canını yakan köz haline gelir
Oysa Yüce Allah kitabında dostlarının üzülmediğini olayların onları mahzun etmediğini. Korkutmadığını söyler.
Bu kitabullah’ta birkaç kere de tekrar edilmiştir
Onun sevdası nasıl olur da aşıkların gönlüne kız olur Safa olması gerekir.

Şimdi bu düşüncelerin ışığında aşağıdaki şiiri yeniden okumanızı size öneririm hoş bir seda bırakabildiyse ne mutlu Esen kalın


Yine gönül
pervaz eder O yana
Koştura koştura
yollar toz olur

Bu sevda mevlaya
çekip alınca
Bedenimde her şey
Gören göz olur

Azılı sinemde
Sevda ateşi
Tutuşur gönlümüz
Yanar köz olur

Mevla ismi Kula
Bir tek söz iken
Sayıya gelmeyen
cilve köz olur

Ağlaya ağlaya
Tuhaf hoş oldum
Nolur Gönül nolur
Gel insaf eyle

Takatim kalmadı
Yandım tutuştum
Yandıkça benlikten
Kalan öz olur

Yaralı O Aziz
Mevlası ile
Olmak ister
onun rüyası ile

Güzel Allah’ımı
sevdası ile
Küllenmiş yaralar
Harlar köz olur
*
21.4.1997 ankara