İnsan olmayı red ediyorum

• 19 Mayıs 2022 Perşembe 19:40:17

Ben usul usul uzaklaşmayı seçiyorum insanoğlundan uzak kendime yakın olmayı, kendimde olmayı. Zamanla anladım ki; kendime gelebilmek için yeterince insan kaosu görüp insan denen varlıktan iğrenmem gerekiyormuş ki kendimle başbaşa kalmayı seçebileyim. Her zaman insan kalabıkları içindeki o boşluklara denk geldim, aid hissedemedim, tek arayışımda aid olduğum yeri bulmaktı bunun için insan kaosundan kurtulmam gerekti. Belirsiz duygular içerisinde boğuşmaktansa kendimde olmayı seçiyorum. Her arkamı döndüğümde zarar verenlerdense kendimde mutlu olmayı seçiyorum. Beni benden alanlardansa kendimi bulmayı seçiyorum. Yalanı red ediyorum mesela kin folu davranışları menfaat için oturulan masaları red ediyorum. Ben menfaatin kölesi olmayı red ediyorum. Varsın bu seferde iyiliğimizden kaybedelim. Kendimle mutlu olmayı seçiyorum. zamanla değil insanla anladım iyiliğimden bile kaybedilebileceğimi, çözmeye başlıyorum yavaş yavaş insanın iliklerinde bile nankörlüğün olduğu, bir menfaat uğruna ne kadar çirkinleşebileceğini.
Çözüyorum insanın menfaatleri bitince nefes bile vermediğini öğreniyorum. Kırılıyorum , üzülüyorum belkide harap oluyorum ama gün geçtikçe kendi köşeme çekiliyorum her beni ittiginizde kendi dünyama doğru ilerlerken buldum kendimi. Bir dünya inşa etmişim içinde insan olmayan bir dünya bir sınır çizdim kan kırmızı insan Seddi çektim. insanı ve insani duyguları red ediyorum. Ben kendim ekip bıçmeyim kendi dünyamla meşgul olayım. Endişelenmiyorum artık kendi dünyamın güzelliklerine dalıyorum. Kendi dünyam emeğim kadar güzelleşir.
Ve ben insan olmayı red ediyorum kendi dünyamda bir kuş olmayı seçiyorum hiçbir ağırlığım olmasın sınırım olmasın özgürce uçabileyim.
Kendi dünyamda uçmayı seçiyorum bu dünyadan göçüp kendime gelmeyi seçiyorum...