KİTAP
MÜZİK
ATÖLYE
- 584 Okunma
- 1 Yorum
- 1 Beğeni
Hepimizin hikayesinde bir " Arkası yarın " var
Bugün bile yarım yamalak yaşananların izini arar dururuz
Ömür sanki aramaktan ibaret .!
Hatırlıyorum da ; Bir parmakla küser
( isaret parmağımızın üstüne binen orta parmak )
bir gülücükle barışırdık , sarılmayla ısınırdı içimiz
sarılmanın has’ıydı o kucaklaşmalar
fırından yeni çıkmış ekmek misali buram buram sevgi kokardı arkadaşlıklar
" ağır gelmesin gönlün ömrüne , sevmekten asla vazgeçme " derdi anneanem .
Ahşap iki katlı bir evin taşlık avlusunda dut ağacının gölgesinde , beş taş oynayan ,
gamsız , yorulmak bilmeyen minikcik bir beden
gıcırdayan merdivenlerden koşturup duran
bir ben dünün aralanan perdesinden
bugüne gözlerimin önüne gelen
elleri her sömestir tatili kınalı ...
Bu sebeple ki "kınalı kuzum" diye severdi anneannem
geceden sabaha bekleyen kurumuş kınaları
avludaki çeşmede yıkarken
buruş buruş olmuş avuçlarımla
mis gibi kına kokardı çocukluğum .
Radyoda babamın sevdiği şarkılar
masaya vurarak parmaklarıyla tuttuğu tempo
cama vuran yağmur ve annemin elinde dumanı tüten yeni kavrulmuş mis kokulu kahve
sımsıcak bir gülümseme
dün gibi hatrımda
kuş kanatlarına benzerdi sevinçlerim o günlerde
Oysa zaman peşpeşe ne çok yıllar doğurdu. !
her doğumda büyüdüm yaş aldım diye kutlamalar
kutlayacak ne vardı sanki bu kadar
keşke hiç büyümeseydim ...!
Mutluydum çok mutluydum o zamanlar
Elbette büyümenin bir de bedeli vardı
ilk aşk..
fonda neşe karaböcek şarkısı
" Bir inansam sevdiğine dünya benim olurdu
Bir inansam sevdiğine kalbim aşkı bulurdu "
şüpheli yaklaşım
korku ve endişeyle ilk tanışma
yabancı çok yabancı bir duygu ...
Bisiklet tepesinde rüzgarla savrulan mısır püskülü gibi sapsarı saçlı kız 13 ~ 14 yaşlarında
dilin de hep aynı şarkı ,
benmiydim o ?
... bendim ben .
çok zeki değildim ama iş bitirici ,
pratik zeka sahibi tertipliydim vallahi
ve
oldukça da seçici
üstelik öz güveni de yüksek
gıcıktım biraz da galiba
duruşumdan mıydı bilmem yaklaşmaya
çekinirlerdi
o zamanlardaki anlayış farklıydı bugünden ,
evlenilecek kız gözüyle baktığına yaklaşılamazdı eskiden
işte bu yüzden
bakışmalar hep yaşandı derinden
gözüme gönlüme değdi bir çift göz de
elime el değmedi
o kadar
...
sonrası 16 sinda sözün söz olduğu zamanda
ailenin seçtiği bir eş ve söz kesiş
çocuktum oysa
sorumlulukları az gelişmiş .. !
...
Bu hikaye burada bitmedi ...
《 Hepimizin hikayesinde bir arkası yarın var 》
✍Canan Eren
23Nisan 2022 / Balikesir Erdek
YORUMLAR
Çok derin, saf ve bir o kadar da dürüst bir anlatım... Okudukça yaşatan ve şahit kılan...
Hayat!
Kişiye bağlı olarak nerede, ne zaman başladığı bellidir de, daha doğrusu herkesin hayatını bir hikaye var sayarsak, giriş bellidir, gelişme olay örüntüsüne bağlıdır da sonuç bir türlü belli olmaz. Hele ki yukarıdaki hikayede olduğu gibi müdahale eden etken çok ise birçok gelişme kontrol dışındadır. Maalesef mi demek lazım? Cevabı sonraki bölümlerde göreceğiz gibi...
Ve o son vurucu cümle...
"Hepimizin hikayesinde bir arkası yarın var"
Bugüne kadar hayatı çok irdeledim, birçok tez ürettim kendimce ve birçok yaklaşım okudum hayata dair ama bu kadar gerçekçisine ilk defa denk geldim. Gerçekten de öyle. Yeni nesiller anlamaz muhtemelen "arkası yarın" ne demek, nerede başlar, nerede biter ama eminim eskilerden birçok kişi bunun ne anlama geldiğini gayet iyi anlamıştır...
İlk bölümde kişinin kendisiyle yüzleşmesi gibi gelse de ilerleyen bölümlerde gelinen noktaya sebep olanlarla hesaplaşma olacaktır diye düşünüyorum.
Arkası çok sonraki yarınlara kalmasın diye merakla bekliyorum.
Saygılarımla...
