Din gerçek ve ehil, konusuna hakim din adamlarınca bizzat olduğu gibi, yoruma başvurulmaksızın, özünden koparılmaksızın, asla abartılmaksızın anlatılmalıdır.
...

Dini anlatmakta kıstaslar bellidir. Mukaddes kitabımız Kur’an-ı Kerim, peygamberimizin hadis ve sünneti ki yaşamdan söz ve uygulamaları, icma-i ümmet ve kıyas-ı fukaha yani fakihlerin, fıkıh erbablarının mukayeseleridir.
...

Din doğrudan kalbe hitap etmelidir. Çatık kaşla değil tebessüm ve tatlı dille anlatılmalıdır. Buyuran, uyaran, korkutan değil öğreten ve yol gösteren olmalıdır. Katılıktan sertlikten öte yumuşaklıkla aktarılmalıdır. Kademe kademe zerkedilmelidir. Ehil olmayanların faydadan öte zarar verdiği bilinmelidir. Bir şeyler katılarak, farklılaştırılarak izaha çalışılmamalıdır.
...

Din ne masal ne hikayedir. Dinde menkıbeye yer yoktur. Dinin rüya ile hülya ile de işi yoktur. Din yaşamın gerçekliğin ta kendisidir. Hayatın içerisidir. Dışsal değil içseldir. Şekilsellikten ötedir. Maddesellikten ziyade manasaldır.
...

Din ayrılıktan çok birleştiriciliğe, savaştan çok barışa, nefretten çok sevgiye, ahiretten çok dünyaya yöneliktir. Dinin özü iyilik güzellik kardeşliktir. Din bu minval üzere anlatılır, mesaj bu yönlü verilirse hiç kuşkusuz amacına ulaşır.
...

Yazının esin kaynağı iftar ve sahur programları, programcı ve konuklarıdır. Adam menkibeciyse, gerçeklikle ilgisi yoksa, hayal satıyorsa geçiyorum. Bakıyorum ki bir mevzu işleniyor, insan anlatılıyor, içsel konulara giriliyor işte bu bana göre diyor ve izliyorum. Böylelikle bilgileniyor, istifade ediyorum ve bir eksiğimi gideriyorum.


Kemal SEYFİ
12.04.2022