EMPATİK HAYAT

• 10 Nisan 2022 Pazar 18:10:45

Hassas olmak zayıf olmaktır gibisinden bir söylenti dolaşıyor ortalıkta. Sandığımızın tersinin çıkması, söylentilerin güzelliği sanırım. Özellikle empatlık konusunda bu böyle. Ben bu dünyaya empat olarak geldim ve zayıflıkla uzaktan yakından alakam yok: hayat yolum korkaklara göre değil ama elbette dünyanın üzerimde diğerlerine olduğundan farklı bir etkisi var.
Küçüklüğümden beri, daha iyi sürdürülen bir dünyaya olan ihtiyacın farkında oluşumun etkisiyle bende bir asabiyet hakimdi. Ama neden bu kadar asabi olduğumu anlamamı sağlayacak araçlarım olmadığından etrafımdaki dünyaya olan hassaslığımla ve ilişkilerimde beni yanlışa götüren coşkunluğumla başa çıkmakta sorun yaşamaktaydım.
Aşırı hassas (yaklaşık %10luk ) nüfusun geri kalanı gibi, ben de diğer insanlara göre daha çok şey hissediyorum. Aşırı hassas insanlar empatiktir. İçgüdüsel olarak başkalarının duygularını ve enerjilerini hisseder, kendilerine çekerler. Sezgileri çok güçlüdür, onları başkalarına ve dünyaya hizmete iten bir şefkat ve anlayış düzeyleri vardır. “Acını hissediyorum” deyişi, onlar için gerçektir.
Hisleri ve duyguları yeren, donuklaştıran, öteleyen toplumsal vaziyet sağ olsun, biz “hassas” tayfa, biraz bile olsun hissetmekten korkar olduk. Ama bizim hislerimizin farkındalığı olmaması demek, kendi iç GPS’imizden kopmamız demek… Haliyle, bizim için neyin en iyisi olduğunu bilemememiz demek. Yaptığımız her seçimde bunun etkisi görülür; hangi yemeği yiyeceğimize, kuracağımız ilişkilere, hangi işte çalışmamız gerektiğine varana kadar. Aşırı hassas insanın hissetmekten başka seçeneği yoktur.
Vücudum, hislerim ve algılarım, ortalama bir Amerikalının yeme, ilaç kullanma, korku ağırlıklı medya/televizyon ile eğlenme alışkanlığına maruz kaldığında hayatımın her bir alanında dibe çöküyorum – sağlığım, ilişkilerim, mutluluğum etkileniyor.
Çevresindeki enerjiye karşı, hatta yediği şeylere karşı diğerlerine göre daha hassas olanlara dünyanın mevcut durumunun içinde bulunmak oldukça çetrefillidir. Ama aynı zamanda bu durum tam bir armağandır. Çünkü hiçbir faydası olmayan şeylere vücutları tepki gösterdiğinde bunun farkına varırlar; seneler sonra yapılan işin, zararlı beslenmenin yaratabileceği ciddi durumların önüne geçmiş olurlar.
Danışanlarım arasında aşırı hassas kategorisinde olan kişilerin tamamında gördüğüm kadarıyla, hepsi daha sağlıklı beslenmeye, eğlencenin daha pozitif yollarına başvurmaya ve çalıştıkları işle çevreye, bütüne faydalı olmaya yönelik bir güdüme sahip oluyorlar.
Hakikat aslında, aşırı hassas olmanın, aşırı evrimleşmiş demek olduğudur. Yani, kendini zayıf hissetmenin hiç gereği yok!
Empatlığın diğer bir adı: Durusezi

Durusezi, “berrak hissediş”tir ve empatlık olarak da bilinir. Durusezerler, hayatlarını başka şeylerden çok, neyin nasıl “hissettirdiğine” bakarak yaşarlar. Durusezer olan birisinin, çok hassas bir kalbi vardır. Başkalarının duygularını kendilerininmiş gibi almaya eğilimlidirler ve bu onlara çoğu zaman ağır gelebilir. Aşırı hassasiyetleri olabilir, herkese, arkadaşlara ve aile bireylerine destekçi görevini üstlenmek isterler.
Bu yüzden birçokları bu armağanı bir yük olarak görür ama tam anlamıyla uyumlandıklarında/armağanlarını doğru şekilde kullanabildiklerinde, bu Durugörüden de büyük bir güç hâlini alır.
Durusezi, bir insanın duygusal katmanlarını ve fiziksel rahatsızlıklarını fiziksel olarak, kalp çakramız ve sezgimiz vasıtasıyla hissedebildiğimiz anlamına gelir. Herhangi bir görü sözkonusu olmaz ama güçlü bir his ya da duygu oluşur. Bu, bir insanın kalp kırıklığına sempati duymaktan öte bir durumdur. Bazen bir insanın çevresinde olduğunda mutlu, üzgün, kızgın, rahat, acı dolu vs. olabilirsin, çünkü onun duygularını ve acılarını hissediyorsundur. Örnek verecek olursak; Başın ağrımaya başlayabilir ve onların da aslında başının ağrıdığını öğrenebilirsin. Ya da birisini düşündüğünde sebepsiz ağlamaya başlayabilirsin, çünkü o sırada o da ağlıyordur. Durusezerler, biir insanın hislerini ve fiziksel rahatsızlıklarını derinden sezer ve hissederler – hatta dışarıdan mutlu görünen insanın bile içindeki mutsuzluğu görebilirler.
Gelişmemiş ise:

Gelişmemiş bir Empat/Durusezerin yetileri:
1. İyi hissediyorken, bir insanla etkileşime girdiğinde veya o insanı düşündüğünde birdenbire yoktan yere berbat hissedebilirsin, çünkü o an o kişinin hissettiği şey odur.
2. Negatif bir insanın çevresinde veya kalabalık bir ortamda bulunduktan sonra enerjin tükenmiş hissedebilirsin. (Bu onların enerjilerine hassas oluşundan ve bilinçsizce kendindeki şifa enerjisini onlara yardım etmek için vermenden kaynaklanır.)
3. Fiziksel rahatsızlığı olan birini düşündüğünde ya da gördüğünde, mesela, grip olan veya başı ağrıyan birini gördüğünde, durusezer kabiliyetin onun durumunu sana anlatmak için senin üzerinde -sen hasta olmasan da-birdenbire ortaya çıkan baş ağrısı ve burun akıntısı olarak gösterebilir.
Gelişmemiş Empatlar başkalarının duygularını kendileri üzerlerine almaya eğilimlidir, bu da onların kalplerinde/duygularında baskı yaratır. Aşırı hassasiyetleri olabilir, herkese, arkadaşlara ve aile bireylerine danışmanlık görevi üstlenmek isterler. Bunu da sıklıkla kendi sağlıklarını harcayarak yaparlar. Bu ne kadar asil bir davranış olsa da, sağlıklı değildir ve kendi ruhsal gelişimine engel olabilir. Haliyle anlaşılması gereken, dengenin esas oluşudur. (Hem Terazi burcu hem Empat olmak nasıl bir şey hayal edebiliyor musunuz!) Başka insanların “şeylerini” toplamamayı öğrenmek bu işin anahtarıdır. Bunu her an, her yerde yapabilmek çok önemlidir. Bu süpermarkete girdiğinizde hoşunuza giden kız/erkek, telefonla konuştuğunu gördüğünüz birisi de olabilir. Gelişmiş bir Durusezer olmak için, kendi içinizde çok fazla içsel çalışma ve şifa çalışması yapmak gerekir, böylece başkalarına yardım etmek için yeterince güçlü olabilirsin.





Gelişmiş ise:

Gelişmiş Empatlar genellikle, Enerji Şifacıları ve Medyumlardır.
Empatlar, ayrıca rüyalarında ruhsal mesajlar almaya yatkındırlar ve rüyalarına müdahale etme konusunda kendilerini geliştirmeleri gerekir.





Bir Empat’ın gelişebilmesi için üç temel şey:

1. Kendini başkalarının enerjilerini toplamaktan nasıl koruyacağını öğren.(Sadece niyetle veya kendine yakın bulduğun, yardım edeceğine inandığın başka spiritüel yöntemlerle de yapabilirsin)
2. Üzerine topladığın enerjileri nasıl salacağını/üzerinden atacağını öğren.
3. Başkalarının enerjilerini üzerine topladığında bunu kendi enerjin sanmak yerine, başkasının olduğunufark et.
Bu tanrı vergisi armağanın işleyişi, fiziksel olarak bir insana ait düşünceleri ya da ruhtan gelen bir mesajı alman ve bunu hemen duygu ve hislere dönüştürmen şeklindedir. Durugörürler bu şeyi görüntüye çevirenlerdir; Duruişitirler bunu seslere ve kelimelere çevirenlerdir; Durubilirler ise bunu bilişe dönüştürenlerdir.
Durusezi demek, bir Ruhu veya Meleği görmekten ziyade, hissetmek demektir. Bu enerjilerin eril mi yoksa dişil mi olduklarını da sezebilir/hissedebilirsin ve göremesen bile tam olarak nasıl göründüklerini hissedebilirsin. Yani görmezsin ama kahverengi saçlarının, mavi gözlerinin olduğunu sezebilirsin. Ve bu hisler tam manasıyla doğrudur. Hislerine güvenmelisin. Bu güzel kabiliyet doğru şekilde geliştirildiğinde, çok güçlü bir Şifacı doğar.
Unutmamamız gereken şey, Empat olmanın bir yük, bir lanet olmadığı; bir armağan olduğudur. Değerli bir araçtır, kimliğinin bir parçasıdır ve bu armağan birçoklarına yardım etmeni sağlar.
Psişik bilgiyi duyguya çevirirken karşılaştığımız en ve tek büyük sorun, o duygunun kendimize ait olduğunu sanmamız, kendi duygularımızla karıştırmamızdır. Ya da başkasının enerjisini aldığımızın farkında olup, nasıl almayacağımızı/durduracağımızı anlayamamamızdır. Bu sebeple de, Duruseziyi birçoklarımız yük olarak algılar ve kurban rolüne bürünür. Ama düşüncelerimizin nasıl gerçeğimizi yarattığını unutmamamız gerek – eğer yük olduğuna inanırsanız, gerçekten yük olacaktır. Kendinizi başkalarının enerjisinden koruyamayacağınıza inanırsanız, koruyamayacaksınız. Ama bunun bir armağan ve güç olduğunun, güvende ve korunmuş olduğunuzun bilincinde olursanız da öyle olacaksınız..