- 468 Okunma
- 1 Yorum
- 1 Beğeni
HAYATI OKUMAK
Okuyamadım cahil kaldım, diyerek yıllarca hayıflandım, kendi acziyetimi bilip, sustum, her hünerli insana gıpta ile baktım...
Kendimi, kaderi, hayatı sorguladım..
Okumak illaki, kalem kağıtla mı olmalı, bunun başka yolu yokmu ?
Her attığım adımda tökezledim, düştüm, yeniden kalktım...
Nereye müracaat edersem edeyim olumlu sonuç alamadım..
Kimse sana yardım edemez, sen kendine yardım etmez, sevmezsen eğer, evet güvenim kalmamıştı kendime, umut da etmiyordum artık büyük bir yenilgi ile pes etmiş vazgeçmiştim...
--- Okuyup ne olacaksın ! (bu yaştan sonra diyordum..)
Çok güzel bir soru; Ne olacaksın?
Bilmem belki öğretmen olurdum tabi okumuş olsaydım, minik öğrencilerle ders yapardık
Birlikte hayatı ve hataları kucaklar iyileştirirdik mesala..
Dünya/yı insanlar için yaşanacak güzel bir mekan kılardık..
Sevgi /Saygı /Hoşgörü içinde mutlu/mesut yaşardı insanlar...
Kültürleri /Dinleri/Irkları ayrı olsada rengârenk gökkuşağı gibi bütün renklerle anlam katmaz mıydı hayata?
Bir ağaç düşünün; Köklü bir ağaç
Dalları ayrı olsun ve her dal farklı meyve versin..
Her meyvenin tadı /kokusu ayrı bir lezzet versin, istemez miydin ?
Hayatın Öznesi insandır, insanın öznesi ise benzememektedir, diğerlerine, farklı olmaktır...
Yaratılış gayesi her insana bir yetenek bahşedilmiş...
Bu yetenek bazen çok derinlerde gizler kendini...
Maden gibi düşünün, kazmadan emek harcamadan ulaşılmaz...
Ve bazı madenler vardır inci mercan/yakut zümrüt işlenmesi gerekir, ortaya güzel ihtişamlı bir sanat eseri koyabilmek için...
Okumak/yazmak madeni işlemektir...
Hani derizya her insan" ÖZ" ün den belli olur...
Özde (fitrat) gereği hepimiz iyidir...
İyi olmak bir sanat mıdır onu bilemem ...
Ancak iyilik bizi insan yapar...
Gelelim sorularımın cevabına
--- Okuyup ta ne olacaksın dedim ya
Kendi içimde gizli olan yeteneği madeni bulmak...
Ve çok korktuğum bir durum daha var
Her maden değerli olmuyor, yaşadığım bunca emek çaba çekilen ızdırap ya yanmak için se ...
Boşa gitmez mi bir ömür ?
Isınmak için bir kömür madeni de olabilirsiniz
Padişahların kralların tacını /tahtını süsleyen inci mercanda...
Velhasıl kelâm
Okuyucu notu;
Evet yoğunluktan şimdi okuma fırsatı bulabildim. Hayatı okumuşsunuz zaten çok değerli ve güzel bir yazı. Üslup harika akıcı meram iyi anlatılmış. Hoş yazmaya devam...
YORUMLAR
Merhabalar ... umarım ve dilerim istediğiniz her ne ise , içinizde nasıl bir uhde varsa en yakın zamanda kendinizi yaşarken bulursunuz..
Okuyucu yorumları yazmışsınız, bu sitede okuyucu yorumları yok ki .. şaşkınlık içinde bakıyorum, onlarca yazar var ve doğru düzgün değerlendirme yapan yok.. gruplar var onlar kendi içinde değerlendirme yapıyor gördüğüm kadarıyla??
Yazınız gayet akıcı ,anlaşılır .. sadece biraz daha üzerinde çalıştığınız konuyu açabilirsiniz gibi geldi bana.. okul beni bilmeye cahil yapacaksa ben hiç okumayayım ,yok eğer benim bilmediğimi bildirecekse ki öyle değil sistem okumaya doymayayım.. diyebilirim
Tebrikler değerli dost..
Sevgilerimle
Necla plt hsbtc
1989-90 yıllarıydı ortaokul son sınıfta okuyordum okumayı çok istememe rağmen bir çok nedenler ve olaylar benim okuldan ayrilmama neden oldu..
Beni buna mecbur eden nedenlerden birinin bir öğretim üyesi olması içimde çok derin yara açtı...
Her okuyanın cehaleti gitmiyormuş bunu gördüm...
Benim geleceğimi umutlarını yarınlarımı çalanın bir öğretmen olabileceği hiç aklıma gelmezdi...
Günlerce aylarca bu konu üzerine hem ağladım hem isyan ettim..
Bir çok kez okula devam etmeyi açıktan okumayı denesem de başarılı olamadım..
Evlilik çoluk çoluk derken bu hayalim yıllar geçtikçe artık ulaşılmaz oldu..
Sivas köyün de şiir yarışması vardı kendi köyünü anlatan bir şiir yazılacaktı...
Şiire merakım vardı zaten fazla bilgim olmasa da gelişi güzel birşeyler yazdım..
Belki de bu sayede içimde kalan ukteyi bir nebze olsun hayata geçirmekti..
3-4 yaşların da iken ben...
Köyümüze de öğretmenlik yapmış Zübeyde adında biri varmış kendisini resimlerden tanıyordum çok seviyordum..
Tevafuk bu ya karşıma çıktı meğer çok değerli bir şaire imiş aynı zaman da...
Sayfasına bir dörtlük yazmıştım merak edip o da beni araştırmış
Bu vesile ile sosyal medya da tanıştık kendisiyle...
Beni şiir yazmaya teşvik eden bilhassa kendisi oldu...
Sanki bana bütün dertlerimi unutturacak bir hızır gibi yetişmişti...
Ve böylece hayatıma renk geldi şiirle konuşmaya başladık. ..
Hiiiiç dert etme okumadım diye dedi...
Örnek olarak âşık Veysel üstadı gösterdi...
Yazmak için insan olmak yeterli
Bütün ruhunu duygularını okuyucuya yansıtabilmek. ...
Şiir duygu işidir dedi...
Ben de de fazlasıyla vardı bu zaten...
Böylelikle her yazdığımda biraz da rahatladım huzur verdi bana...
Edebiyat edep bilenlerin okulu değil midir zaten...
Bilmekten gaye önce kendimizi bilmek...
Kendimi yazıyor ...
Kendimi okuyorum her yazım da ....!
Gergef
Tabi çok güzel insanlar da var size destek olan insan gibi , idealist,iyi niyetli insanlar.. dilerim onların sayısı artar değerli dost.. emeğiniz çabaniz taktire şayan..
Tekrar tebrikler