Bilmem Anlatabildim mi?

• 3 Nisan 2022 Pazar 01:35:05

Bazen kaybetmek gerekir.Böyle kaybetmelerde insanın kaybı ne kadar büyükse o kadarda acı ceker işte... Bazen bu acıyı çekmek istemesede insan bu acı zaman ile birlikte insana zamanla en büyük şifa olacaktır.

Panzehirin zehrin içinde saklı olması gibi bir şey bu iste..!

Kaybettigimiz her neyse para, pul, aşk, sağlık yada en yakınlarımızdan biri acı cektigimiz süreçte dünyayı itibarsızlaztırırken bizi yeniden restore ederek büyütecektir..

Önce yeniden sürünerek emekliyeceğiz, sonra yürüyeceğiz ve en sonunda koşmayıda öğrenegiz ve bu öğrenişlerimiz ilki gibi ezbere değil daha sağlam adımlar ile olacak..

Kaybetmedik..
İzin verildi çünkü bizim için güzel planları olanın ders şeklini sorgulama hakkına sahip değiliz.
Cûzzi irademiz,
Küllü iradenin önünde sorgusuz sualsiz hep boyun egmeli..!

Biz okyanusta bir damla o ise nice okyanusların sahibi iken okyanusa kendini bırakabildigimizde başlıyor yeniden varoluş hikayemiz...

"Kaybettiğimizi sandığımızda kazandıklarımızdır bizi biz yapan."

Kendi değerimizi unuttuğumuzda, bizi yaratan ile perde olan şey senden alındı bizden bir süreliğine yeniden kendimizi ve içinde de Rabbimizi bulalım diye..!

Ve bu yeniden varoluş hikayesinde kaybettigimiz her ne varsa yerine başka bir şey zamanla verilecek..
Parayı kaybettib, yada kaybettik o emanetti bizim sandık , O sahip olanı azdırdı ve o paranın içinde hakkı olan ihtiyaç sahiplerine vermekte cimrilik edildi..
Hırslara yenilip haram katılırken bereket denen şey sahibini terketti..

Aşk..Ah aşk ne güzel ama kısa işte... Akıl örtülü iken aşkla, yanlışı doğruyu ayırt edemeyince onu herşeyden fazla çok fazla istiyor . Bazen bir aşkın sana daha ileride yaşatacağı tahmin edemediğimiz nice zararlardan korunmak için alındı..Halini bilen seni sevdiğinden onu elinden aldı..Ona dön onu unutma diye bunlar, hem o sana yeniden birini ikram edecek ve ona belki aşık olamayacaksın ama senin için hayırli olan o şifa görebilirsin,yada zehir buda işte panzehir meselesi gibi..
Dersini almadığında o verilen hediyede zehir olacaktır, yada okuyabilirsen panzehir...

Sağlık gitti çünkü onun sana bir nimet olduğunu kaybetmeden anlamadın yine insan..Yada bozulan sağlığıyla birlikte hayata farklı bir pencereden inadına daha güzel yasamayi öğrenecektir ,dediğim gibi okuyabilirse, derdin içindeki dermanı..

Ve kaybedilen yakınlar.Zamanlı, zamansız gidişleri elbette canı yakacak..İşte o acılar seni büyütecek,seni sen yapacak..
Onların hayatında daha fazla kalmaları belki de de güzel olanıda silecekti..

Bilemezsin daha ne yaşayacaktın?
Ne yaşatacaklardı..

Hamlıktan olgunluğa nasıl geçer insan?
Acıyla...

Ve sanma sen bu iç serüveninde yalnızsın.
Sanma sana yapılan ihanetlerin verilen acıların bir hesap sorucusu yok..
Var .
Sana ne yasatıldiysa,yada sen ne yasattinsa mutlaka bir intikam alıcısı vardır..
Ama duyarsın,ama sessizce intikamın alınır nefsin bir oh ile bütün öğrendiklerini sifirlamasin diye...

Teslim olmak gerek bazen aciyada,mutluluğuna anında dibine kadar yaşamaktan korkmamali..

Hayat işte açılarda geçici mutluluklarda
Kalıcı olan manevi bir hoş seda işte..
Ne şımartan
Nede daraltan..
Bazen eksilen,bazen çoğalan...
Bilmem anlatabildim mi?

Nevin Aktekin Gülfirat