Çatışma çarpışmadan farklı olarak uyumun aksi olan bir durumdur. Çarpışma fiilidir, çatışma örtülüdür. Çarpışma tüm unsurlarıyla dışarıdan görülür, çarpışan taraflar bellidir. Ancak çatışanı ya da çatışanları anlamak uzmanlık gerektirir.
...

Çatışma kişisel ya da kitleseldir. Kişisel olanı anlamak zordur çünkü bu bir iç çatışmadır. İç çatışma benlik kişilik veya altbenlik üstbenlik kapışmasıdır. Kişisel çatışmada güdü ve dürtü rol oynayabileceği gibi, aile ve toplum içerisindeki konumunuz, alt veya üst sınıf oluşunuz gibi durumlar da ana unsurlardır. Kitlesel olan çatışmada da sınıfsallık rol oynamakla birlikte cinsiyetiniz, ırkınız etnisetiniz, hak ve özgürlükleriniz gibi unsurlar çatışmayı besleyen hususlardır.
...

Bununla birlikte kişisel ve kitlesel yönlü çatışmada başlıca etkenler kabul görmüşlüğünüz veya dışlanmışlığınız, bir yerlere yakınlığınız uzaklığınız, hakkınız hukukunuz, umudunuz umutsuzluğunuz, sıkışmışlığınız gibi konulardır.
...

Aslında çatışmaz çatıştırılırsınız. Bir üst akıl tarafından kullanılırsınız. Benlik kimlik meselesini geçin bunlar doğuştandır irade dışıdır oysa diğer tüm hususlar sonradandır. Kullanılışlı konulardır.
...

Çatışma kötü müdür, mutlak kaçınılması gereken şey midir? İsteseniz de istemeseniz de insansanız zorunludur. Dozu ve şiddeti kişiyi ve toplumu sarsmayacaksa altüst etmeyecekse insanın olduğu her yerde ve her benlikte çatışma vardır.
...

Önemli olan çatışma kadar yatışmadır. Mümkün mertebe çatışmadan kaçınma uzak durmadır, alet olmamadır. Çatışır ya da çatışılır ancak ara ara yatışılırsa kazançlı olunur. Kişi ve kitlenin form tutması sağlanır, moral ve motivasyon kazanılır. Yılgınlıktan uzaklaşılır zorluklar aşılır, geleceğe umutla bakılır.


Kemal SEYFİ
02.04.2022