Hem Merve olmadan yaşasa neye yarardı ki. Merve’siz bir hayatın tadı olmazdı. Küçücük yüreğinde, kocaman duygu fırtınaları esiyordu. Öyle güçlüydü ki bu fırtına, kasırgaya dönüşüp İhsan’ı alıp götürmüştü Merve’sine.
Hızla akan su onun da gücünü küçümsüyor; "kurbanımı benim elimden sen mi kurtaracaksın?" diyerek sanki alay edip gülüyordu. Ama İhsan’ın Merve’yi bu dereye bırakmaya hiç niyeti yoktu. Hızla aşağı doğru koştu. Merve’nin ayaklarından tam tutacaktı ki suya yenik düştü. Azgın su şimdi her ikisini de, avını pençeleri arasına almış, ölmesini bekleyen aslan gibi kollarına sarmış sürüklüyordu. Merve’nin kolundan sımsıkı kavramış bırakmıyordu. Ancak su o kadar deli akıyordu ki her ikisi de zaman zaman su içerisinde kayboluyor, sonra tekrar su yüzüne çıkıyorlardı.
Bu bölümün tamamını bu👇linkten okuyabilirsiniz.
www.wattpad.com/1181261379-merih-5-merve-dereye-düşüyor