0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
599
Okunma
Bir babam vardı benim ki gözleri öyle güzel bir elaydı
Ben tek oğluydum onun başıma hiç bela olmazdı
Kendi halinde bir adamdı koltuğundan pek kalkmazdı
Bizde adet çoktur kız mesellerini benle konuşmazdı
Ama gözü hep beyaz duvak arardı
Sonra o beyaz bir masala daldı
En büyük acımı o gün yaşadım
Ağlamak ninni gibi geliyordu yüreğime
Sakinleşiyordu ben ağladıkça içimdeki çocuk
O gün bu gündür ağlamayı severim
Bunları yazarken de ağlıyorum oysaki söz vermiştim en azından bu sefer yapma diye
Ama ben onu hatırladım
bak şimdi çok küçüğüm babamla geziyoruz yoldaki birkaç kişi torun mu diye soruyor babama ve sonra başımı okşuyorlar ve bu benim gücüme gidiyor hala hatırlarım
şimdiyse gülüyorum
BEN GALİBA NEREDE AĞLIYIP NERDE GÜLECEĞİMİ PEK BİLMİYORUM
