KİTAP
MÜZİK
ATÖLYE
- 467 Okunma
- 7 Yorum
- 5 Beğeni
UMUDA DAİR...
‘’En azından, okurlarım olabileceğine inanmak istiyordum. Oysa şu anda biliyorum ki, benim dışımda bu yazdıklarımı okuyacak, okuyabilecek tek kişi var. Bu kişi defterimi yok etmeyebilir de. Karar vermek bana düşüyor. Şu birkaç defterimi yırtıp yakmak, külünü yemek mi, bitirip her şeyi ona da okuttuktan sonra yok etmek mi, yoksa ona bırakmak mı gerekir?’’(B. Karasu)
Dişlediğim kalemin damlayan kanından sözcükler.
Bazen vakur bazen patavatsız belki de bir papatya tarlasında addedilen varlığım ve en sevdiğim çiçek iken papatyalar gül kimliğimden uzaklaşıp da papatya falı filan da bakmadım hani bir ömür en çok papatya çayını sevdim bir de başıma çelenk yaptığım papatyalar.
Misilleme yapan duygularım var yine bu gece ve kocaman bir hafriyat kamyonu gibi savruluyorum yolda sağdan sola bazense geri geri sürüyorum kamyonu.
Üzerimden kamyon geçmişçesine yaşadığım şu son bir sene hani nerede ise tek günüm huzurla geçmedi ve işte elimde olmadan kalemi kemirip duruyorum adeta tavşanın havuca düşkünlüğü gibi.
Bazen rüzgâr tersten esiyor ve her zaman insanlar tersliyor beni öylesine aldım ki boyumun ölçüsünü ve arşı alaya çıkan sessiz çığlıklarım.
Dökülen kabuğu hayatın.
Kovuğunda yaşayan bir kalem-kakan.
Ruhumu gagalayan sözcükler.
Peşine düştüğüm insanlar ah, bir de nazire yapmazlar mı bana ve ben nezaketen duymazdan gelirim yoksa katil olacağım her şeyi üstüme alıp da karşılık vermeye de kalktım mı…
Pelüşten yüreğim.
Saçlarımsa darmadağınık.
Burnum akıyor.
Salya sümük ağlıyorum… desem de inanma ne de olsa gözyaşım tükendi acı çeke çeke.
Çetelesi sözcüklerin.
Bir de şafak saydığım.
Sakağıma dayadığım namlu mu?
Namusum üstüne yemin ederim ki asla dolu değil o silah üstelik bildiğin kurşun kalem sadece kaş göz yapıyorum beyaz kağıda mademki cin Ali’den başkasını çizemiyorum ben de şiirlerle anlatıyorum derdimi.
Katıksız hüzün.
Eşrafım pek kibirli.
Kimi isyankâr.
Genelde sevgi dolular ama bir de arkamı döndüm mü…
Kalemin yüreğine indi dün gece öyle bir sarsıldı ki dünyam.
Neden mi?
Asla söylemem hem merak ediyorsan yazdıklarımı oku gerçi umurunda olmadığını biliyorum ama…
Saniyeler sonra yazdıklarımı yakacağım zaten ve üstüne de benzin dökeceğim duygularımın ne de olsa sevgiden anlamıyor kimse mademki yazdıklarım okunmaya değmez…
Bir hata ise yaptığım…
Hattatlara özendiğim ya da çeviri yapmayı özlediğim belki de okul koridorlarında dolaştığım koştuğum günler…
Kim miyim ben?
Hala anlamadınsa yapacak bir şey yok ne de olsa anlatmaya yeltenmeyeceğim bundan sonra sadece kurşun yağdıracağım boş sayfaya ve yüreğimi yerinden söküp atacağım avcının önüne.
Aslında ne avım ne de avcı ama…
Kalem-kakan mizacımla sektiğim bir sözcükten diğerine:
Anlayacağın, devasa bir sinerji benimki gerçi insanlar bu coşkumu bu tutkumu anlamakta zorlanıyor ama…
Hem yazarla da aynı fikirdeyim madem:
‘’Ama bu başlangıcı seçerken kendimi hala bir takım umutlara, boş avuntulara salmış olmuyor muyum?’’
Yoksa nasıl idame ettirirdim bu sefil hayatımı umut olmasa?
YORUMLAR
Umut yaşama sebebimiz.
Umutsuz yaşanmıyor Gülüm..
Yine en güzeli yazmış costurmussun kalemini Gulumm.
Coook beğendim Can tanem.
Sevgimle...
Gülüm Çamlısoy
sevgimlesin yürek dolusu
Umut yaşama sebebimiz.
Umutsuz yaşanmıyor Gülüm..
Yine en güzeli yazmış costurmussun kalemini Gulumm.
Coook beğendim Can tanem.
Sevgimle...
Umut yaşama sebebimiz.
Umutsuz yaşanmıyor Gülüm..
Yine en güzeli yazmış costurmussun kalemini Gulumm.
Coook beğendim Can tanem.
Sevgimle...
Yazdıkça umutlanacağız canım, umudunu, yazmayı bırakma. Sevgimle kıyametli arkadaşım Gülüm.
Gülüm Çamlısoy
Allah ın izniyle canım
sevgimlesin
Ne çok bendendi bu yazın değerli şair, yazar dostum. Yaşadığımız içinde bulunduğumuz toplumun genel karakteristik özelliğini dökmüşsün yazına. Çağımızın getirdiği ciddi sorunlar da ekleninde bu insansal sorunlara gerçekten bazen her şey çekilmez oluyor. Ne yaparsın insanız.
Her şeye alışmak gibi kötü bir huyumuz da var. Önce böyle feryat figan gidiyoruz, sonra içimize dönüp dinliyor, dönüyor, geri alıp tekrar tekrar yaşıyoruz sonuç ? Çoğunlukla değişmiyor ama yapacak bir şey yok. Aciziz ve insanız.
Gücümüz ve kendimize yeterliliğimiz kadar oluyoruz işte. Her şeye rağmen, olan, olacak bütün olumsuzluklara rağmen emin olduğumuz bir şey varsa her şeyin bir gün geçecek olacağına dair inancımız ve hiç sönmeyen meşale gibi kalbimizin kıyısında nefeslenen umudumuzdur. Onlara iyi bakalım yeter.
Bu arada kimse okumaz demişsin ancak okunmaya değer, samimi, içten çok güzel bir yazıydı. Teşekkür ederim paylaşım için. Her dem sevgim ve saygımla güzel yüreğine.
Gülüm Çamlısoy
Hayat.
Bir kuyu.
Hayat.
Bir derya.
Sevdiğimiz innadığımız kadar mutluyuz ki bunu bile bizden çalıyorlar.
Samimiyet ve içtenlik en muhteşemi lakin bu bile suç addedilen.
Pek çok şey pek çok insan ve milyonlarca cümle haykırmak istediğim ama bana sunulan bana öğretilen susmak bu bağlamda yazmak bana nefes aldıran sevgimi büyüten Rabbime koştuğum.
Çok da güzel vurgulamışsınız canım arkadşaım:
Aciz olduğumuz tek gerçek ve
İnsanlarsa kendilerini illa ki üstün görüyor kendilerini diğerlerinden
Ve günümüzde dünyanın geldiği nokta:
Bitmeyen savaşlar katliamlar vahşet ve zulüm.
kadnlara düşman çocuklara dokunan kirli eller.
Masumiyet yok sayılan masum insanların hor görüldüğü.
Teşekkür ederim varlığın çok mutlu etti beni canım arkadaşım.
Dünyanın hala yaşanır bir yer olduğuna duyduğum inancı koruyorum da diğer yandan çünkü dünya hala dönüyorsa elbet güzellikler ve iyi insanlar sayesinde.
Azınlıktayız.
Varsın olsun.
O hep bizimle.
Sonsuz selam sevgimle sevgili kadim dostum.
Var ol güzel arkadaşım
Aslında ne avım ne de avcı ama…
Kalem-kakan mizacımla sektiğim bir sözcükten diğerine:
Anlayacağın, devasa bir sinerji benimki gerçi insanlar bu coşkumu bu tutkumu anlamakta zorlanıyor ama…
Hem yazarla da aynı fikirdeyim madem:
‘’Ama bu başlangıcı seçerken kendimi hala bir takım umutlara, boş avuntulara salmış olmuyor muyum?’’
Yoksa nasıl idame ettirirdim bu sefil hayatımı umut olmasa?
Hayatın anlamını ve değerini fark eden kişiler, umudunu yitirmeyen kişilerdir. Hayatta bir çok zorluk olabilir. Yolundan çevirmek isteyen birçok engel çıkabilir. Önemli olan bu engellerin farkına varıp, umudu yitirmemektir.
Anlam dolu harika duygularla yazılmış yürek sesinizi gönülden kutluyorum tebrikler efendim.
Gönlünüze ve kaleminize sağlık diliyorum.
En içten selam ve saygılarımla.
Esenlikler dileğiyle.
Gülüm Çamlısoy
Her kurduğun cümledir umut...
yazdığın her satır, ne kadarda yırtacağım desende....
yaz yazmaya devam et, çıkar mutlak bir okuyan..
yüreğinize sağlık.
Gülüm Çamlısoy
Aksi mümkün değil gerçekten de bu bağlamda yazmak benim için nefes almakla eş değer.
Yüreğiniz dert görmesin.
En içten selam ve saygılarımla dost yüreğinize...
