ÖLENE KADAR
İçimde özlemi,yüreğimde sevgisi,
Dudaklarımda bitmek bilmeyen çaresizlik kelimesi,
Gözlerimde gerçekleşmesi zor olan
Bir Mutluluğun hayali var.
Soğuk bir sabaha uyandım içimde bir ürpertiyle.
Yalnızlığın koynundan çıkıp
Özlemlerimle düştüm yollara.
Tek hissettiğim içime kadar işleyen soğuktu ve
Ellerim üşüyordu.
Ah yanımda olsaydı, ah olabilseydi!
Ellerimi tutabilseydi, sıcaklığı içime kadar İşleseydi.
Ah keşke,keşke.!
Ne çok keşkelerim oldu ama
Hiç biri içimi bu kadar ürpertmedi.
Ne çok özlemlerim oldu
Ama hiçbiri bu kadar derinden ve güçlü olmadı.
Özlüyorum,yokluğunda varlığıni hissetmeyi özlüyorum !
Üşüyorum,onun yokluğunda hep üşüyorum !
Ben onu uzaktan sevdim.
Uzaklar yangındır, onu yangınlarım bildim.
Özledim özlemediğim kadar hiçbir Şeyi.
Yanımda istedim,
Bekledim onu hep titreyen düşlerimde.
Ben onunla bütünleştim onunla var oldu bu yürek.
O varsa ben de varım bu alemde,
Yoksa korkarım kendi gölgemden bile.
Vazgeçemem!
O Hiç dinmeyen sızım, bitmeyen sevdam,
Dilimden düşmeyen şarkım,
Mısra mısra hece hece dilime doladığım.,
Hayat, Aşk, yüreğim, özlemim o.
O’nu özlemek de güzel.
Zamanı onurlandırmak yokluğuyla.,
Paha biçilmez kılmak gözyaşını ardından aktığı İçin.
Gözlerine resmedip hayalini, masalında kaybolmak.
Uçsuz bucaksız diyarlarda yüreğine dokunmak.
O’nunla doldurmak bütün renkleri.
İşlemek her bir kareye sabrı,sevgiyi,bir de hasreti
İnce ince dokumak yokluğunu yetim yüreğine.
O’ndan kalan her şeyi ezberletmek tüm hücrelerine.
Ve rest çekmek kelebek ömürlü Sevgilere.
Bir rek onda olmak, bir tek onda kalmak.
O’nsuz yaşadığın her şeyi tamamlanmamış saymak.
Nazlı bir bebek misali büyütürken hasretini.
Hissederken onu sırılsıklam sevdiğini.
Ve bile bile gün be gün tükendiğini.
Yine de güzel yine de değerli onu özlemek.
"O" içimde biriktirdiğim ve
Gün geçtikçe çoğaldığını hissettiğim bir özlem.
"O" herkesten sakladığım bir sır,
Derinlere gömdüğüm hüznüm,
Uyudukça bitmesin istediğim en güzel rüyam.
"O" ne kadar korksam da
Çıkmakta zorlandığım sis dağı’nın,
En zirvesi gönlümdeki.
Velhasıl benim,benle ya da öyle sandığım.
Yitip gitmemeliydi düşlerim,
Meydan okuyabilmeliydim gidişlerine.
Günler boyu kalemimle kendimi
Ona anlatamamanın derdiyle can çekiştim durdum.
Konuşamasam da anlamalıydı beni.
Zaman Unutturur demişlerdi onu
Oysa Hala sımsıcak yüreği içimde.
Dakikalarım an’larım sonbahar
Şimdi kış’a merhaba diyen.
Artık sokaklarımda söyleniyor hasretin acı türküleri.
Kışlarım bile üşüyor mevsimlerimde.
Yüreğimden yıldızlara köprüler kuramıyorum artık
Bir sevdaydı bu yaşadığım ama dokunamadığım
Bir özlemdi özleyipte özledim diyemediğim
Bir hasretti yanına gidemediğim.
Sevmek güzeldi, ağlamak da güzeldi.
Razıyım ağlatsada,dertten derde atsa da
Ben onu seviyorum
Tükenmez bu sevda artık bende...
Yüzünü göremeden geçsede Uzun yıllar
Yine de seveceğim onu Ölene kadar...