Kaleminin yazamadığı ,kalbinin anlatamadığı canının çok yandığı o gün. Umut etmekten vazgeçtiğin an kısacık bir an bütün gerçeklerin seni yıktığı an bin kere düşüp bin kere kalktığın ve ve gücün kalmadan tekrar düştüğün an zamanların en kötüsü dünyadan koptuğun an zaman sonsuz zaman ve bu girdaptan hiç mutlu olamayacağını anladığın an işte çaresizliğin tarifi.. dedi pisikologuna göz yaşları içinde böyle bir tepki psikolog hanımı da şaşırtmıştı neydi bu girdap sorununu anlatmak yerine niye böyle bi tanım yapmıştı en önemlisi kendindeki sorunu biliyor muydu ? Neden öfkelisin dedi psikolog hiç tepki vermeden yoruldum dedi kız kalkti ve odadan çıktı gitti nereye bu gidiş kendi bile bilmeden dışarısı buz gibiydi bir hışımla yürüdü 45dakika sonra kendine geldi ne yaptığını bilmeden derin bi nefes aldı otobuse bindi evine geldi kendini yatağa atti uyudu uyanmak istemiyorum dedi kendisinden hayattan insanlardan nefret etti yarın yeni bir gün olacak belki yeni güne umutla uyanırdı...