İnsanoğlu ilk insandan bugüne hayatı insanları hayvanları
kâinatı kısaca yaşama dair neyi yönetebiliyorsa bu işleri organize
etmeye büyük bir zaman ayırmıştır. Yönetme çabası içinde olanlar “M.O.K.S.” u birden çok tanımı olacak şekilde uyguluyorlar.

Bunlardan iki tanesini ele alalım.
1)
Motivasyon
Oluşturarak
Katılım
Sağlama yöntemi...
2)
Meşe
Odunu ve
Kızılcık
Sopası yöntemi...
Şeklinde iki tanım yapabiliriz.

Başarıya ulaştıran yollar birden çoktur. Önemli olan başarı elde
etmek değil, toplumun faydasına olacak şekilde başarıyı devamlı
hale getirmektir.
İlk M.o.k.s eğitiminde olduğu gibi...
Birde ikinci M.o.k.s. eğitimi vardır ki çocukluğumuzda acısını
hissettiğimiz bir durum olarak geçmişteki yerini almıştır.
Fark sizce nedir?
İkinci M.o.k.s. eğitiminden başlayalım anlatmaya, çocukluğumuzda bize uygulanan M.o.k.s eğitiminde olduğu gibi eğitim
sistemi cebren de olsa bir başarı getirmiştir. Tabiki buna başarı
denilirse...
Birkaç bölüm (Endüstriyel Elektronik, İşletme, Çalışma Ekonomisi ve Endüstri İlişkileri, Elektrik-Elektronik Mühendisliği ve İlahiyat) okudum.

Peki, bu bir başarı mıdır?
Bence, bunlar birer başarı değil...
Sadece çocukluğumuzdan bugüne bize uygulanan eğitim ve öğretim sistemindeki bizi yarış atı gibi hazırlayıp bir hipodroma sokma telaşının bir neticesi diye düşünüyorum.
Topluma fayda düşüncesi içinde olmadan yetişen bir gençlikten, devletimizi devletler muvazenesinde zirveye getirme heyecanını ve gayretini beklemek saflık olur.

Peki, ilk M.o.k.s. eğitimi uygulansa bu toplum ya da gençlik neler yapabilir?
İlk gayesi insanlığa daha fazla nasıl faydalı olabilirim düşüncesi olur ve seviyesi arttıkça insanlık, kâinattaki bütün varlıklara nasıl faydalı olabilirim şeklinde genişler ve her şeyi sevmeye çalışır. Evet, böyle bir gençlik hayal ediyorum. Okuyan, düşünen, tefekkür eden ve toplum faydasına icraatlar
ortaya koyan bir gençlik...
Öyle bir gençlik hayal ediyorum ki...
Lafın kısası hayalim...
TEFEKKÜR NESLİ...