Yoksulluk kader değildir, mutlak kabullenilir şey değildir. Bir ömür böyle sürer gider değildir. Yoksul doğduk yoksul ölelim, bunu baştan kabul edelim demek durumunda değiliz. Yoksulluğu yaşayalım, gerektiğinde katlanalım ama hep yoksul kalmamak için çaba sarf edelim. Biraz hareket edelim, bereket bulalım. Böyle geldik böyle gideriz demeyelim.
...

Varlıklı olmak yoksul olmaya tercihlidir. Ancak varlıklı olmakla kendiniz ve başkaları adına kimi şeyi gerçekleştirebilirsiniz. Bu düşünce varlık kullanılarak lüks hayat yaşama anlamında değildir. Elinizdeki imkanlarla yaşamın gerektirdiği şeyleri gerçekleştirebilmek adınadır. Bu fert için de böyledir, toplum devlet için de böyledir. Ancak bir takım imkanlarla yaşamınızı sürdürebilirsiniz. Yer içer gelişiminizi tamamlar, sağlığınızı korur, güvenliğinizi sağlar, gelişiminizi nihayete erdirir ve tüm bunların sonunda istediklerinize ulaşır, kendinizi gerçekleştirirsiniz.
...

Eğer fakirlik kader değilse, kişi toplum ve devlet boyutlu bu nasıl aşılır denildiğinde; öncelikle inanmakla, ter dökmek daha çok çalışmakla, kimi şeyleri akıl etmekle, projeye dökmekle, olacağı olmadan kestirmek geleceği iyi okumakla, kıt imkanları iyi kullanmakla, enerjinizi gerektiği gibi harcamakla, işbirliğine gitmekle, dünyayı tanımak çağı yakalamakla, tasarruf etmek ancak kimi zaman tüketimi arttırmakla, gereksiz çatışmadan uzak olmakla, birlik ve dirlikle mümkündür.
...

Bununla birlikte hür düşünce yani özgür beyin ilerlemenin, gelişmenin, kalkınmanın ana nedeni, motoru ve lokomotifidir. Kafalar özgür olmadığı sürece, düşünceye ket vurulduğu sürece yukarıda sayılanların hepsi bir arada olsa yine de hedeflenen şeylerden uzak kalınır.


Kemal SEYFİ
22.01.2022