EFENDİM ’e

Bimillahirrahmanirrahim
Esselatü vesselamü aleyke ya Rasulallah
Esselatü Vesselamün aleyke ya habiballah
Esselatü vesselamü aleyke ya seyyid’ el evveline ve’l ahirin..
Vesselamün alel mürselin..
Ya Rasulallah Özledik!
Ben çok özledim seni.
Yüreğimin ateşi gün geçtikçe harlanıyor, yanıyor...
O mübarek adını andıkça lütuf oluyor Rabbimden bana. Adını zikrettikçe gözlerimi kapıyorum o gül kokunu alabilmek için...
Ummanlardan, okyanuslardan taşarcasına sevgim.
Kifayetsiz!
Sonsuz.
Uçsuz bucaksız..
Senin sevdanı ruhumda hissetmek ve ismini her duyduğumda, kalbimde ilahi bir ürpertiye şükretmek bile senin adını anmanın en güzel hali...
Göremesekde o mübarek yüzünü, yaşayamasakta o asr-ı saadeti, hep sana aydınlattığın o güzel zamanlara özlem duyduk...
Seni yaşamak!
Seni arayışta bulmaktı.
Ya Rasulallah...
Yürüyüşün, oturuşun, kalkışın, merhamet baharının müjdecisi efendim.
Bunları yaşamaktı seni anmak ve örnek almak...
İlk ayette "oku" emriyle bizleri muhatap kılan efendim. Burda oku derken ilminle amel etmek dedin. Namazı, orucu, kainat olan kendimizi sayfa sayfa okumaktı..
Okuyamadık
Eksik kaldık...
Tamamlanamadık.
Anlayamadık verdiğin mesajları...
Anlasakda içselleştiremedik.
Ya Rasulallah!
Biliyorum belki iyi bir ümmet olamadık, ama yeri geldiğinde seni derinden seven yürekler oldu ki..
Rüyada bir kez görebilmek için herşeyini feda edecek insanlar oldu.
Evlerimiz mutsuz!
Evlerimiz hissiz!
Evlerimiz bereketsiz!
Evlerimiz düzensiz!
Dağıldık Ya Rasulallah..
Öyle bir dağılış ki bu.
Bizler.
Aileler
Toplum
En fenası ümmet dağıldı.
Toparlanamıyoruz..
Toparla bizi Ya rasulallah...
Ebu cehiller aramızda bitmedi, bitmeyecekde..
Korkuyoruz bazen.
İmanımızın yok olmasından.
Hakikaten zaman imanı kurtarma zamanı...
Çocuklarımız ruhsuzlaştı.
Söz dinlemez oldular.
Anne babaya ihsanda bulunulmuyor.
Gözlerimiz yollarda.
Özledim seni Ya rasullallah.
Gel ne olur
Panayırda İlk yaptığın o konuşma gibi.
Gel!
Öyle gel ki gelişin bizim sana dönüşümüz olsun..
Ya rasullallah!
Gönüller kararmış, kimse kimseye güvenmiyor, kadın ve çocuklara zulüm yapılıyor, insanlık savaşta..
Nefsiyle
Benliğiyle
İnsanlığıyla savaşta...
Alamıyorum artık kokunu efendim.
Alamıyoruz..
Öyle bir zaman ki küflenmiş, köhne, kararmış, umutsuz, pusuda bekleyen avcılar var her köşe başında...
Her yer yanıyor!
Alev alev!
İnsanlığımız imtihanımız oldu.
Adaletsizlik kol geziyor.
Güçlü, güçsüzü eziyor.
Nefse köle olan yürekler.
Ağlayamayan gözler var
Efendim!
Ağlayamıyoruz
Ahh! bir ağlayabilsek rahmet deryasında Mevlanın...
bir yıkansak efendim.
Gözler yaşarmadığı için
Susuz kalıyoruz,
Kurak gönüller olduğu için ıslanamadık..
Seccadeler ıslanmıyor.
Namazlerımız eksik, huşu kalmadı..
Artık ya, rasullallah.
Zamanın sahibine dil uzatıyoruz
Zaman kötü diye..
Asıl bizler kararan kalbimizle kötülenmişiz...

Öyle özledim ki Efendim.
Arzu halimi bilmeni istedim.
Bahara hasret papatyalar gibi..
Kuraklaşmış gönüllerin suya hasretliği gibi.
Gözyaşlarım her kelimeyi rahmetle ıslattı...
Şahit olsun! beyaz kağıt, kalem ve yüreğimdeki derin hasret...
Yutkunamadığım
Burukluk hissettiğim
Gözyaşlarımın her anında yine seni anıyorum..
Seni özlüyorum.
Ve o güzel ismini anıyorum...
Efendim..
Binlerce salat sana olsun.
Mahşerde boynu bükük, sana sevdalı, gözleri yaşlı ama hiç kokunu alamayan, beni tanır mısın?
Mahcubum.
Acizim.
Senden ben nasıl şefaat isterim.
Gönlümdeki sevdan.
Gözlerimdeki yaşlar hürmetine.
Cesaretim yok yüzüne bakmaya..
Ne olur hatırla beni mahşerin sayhasında.
Uzaktan bile olsa bir kez olsun yüzüme bak.
Ben bazen öyle uçurumlardayım ki efendim.
Ne olur tut ellerimden.
İçimde ümmete ve bana ilahi büşralarının ümidiyle
kalbimi dirilt...
Vuslata ermek olsun sana gelişim...
Seni seven ümmetini cennet-i ala da bekle...
Efendim!
Ravzana gelişimiz gibi olsun sana kavuşmak...
Salat selam Efendimiz Hz Muhammed (Asm) üzerine olsun...