Hayvanları Sevmeyen Ozan

• 24 Aralık 2021 Cuma 19:53:59

Merhaba ben Beyzanur Koşdaş ben bir 8. Sınıf ögrencisiyim ve size 6. Sınıftayken yazdığım bir hikayeyi paylaşmak istedim umarım beğenirsiniz.

Hayvanları Sevmeyen Ozan

Bir varmış bir yokmuş Evvel zaman içinde kalbur saman içinde ormanın derinliklerinde küçük bir kulübe varmış Bu kulübede bir çift çocukları ile yaşayıp gidiyorlarmış erkek çocuğun ismi Ozan kız çocuğun ismi ise duyguymuş. bir gün Ozan ile Duygu bir karar alıp annelerine gidip şöyle demişler "anneciğim biz artık büyüdük kaşife çıkabilir miyiz" dediler ama Anneleri bu ricaya çıkıştı "Siz daha çok küçüksünüz İkizlerim Haydi odanıza gidin ve oyuncaklarını ile oynayın" dedi Ozan ile Duygu odalarına gittiler Ozan’ın aklına bir fikir geldi ve bunu kardeşi Duygu ile paylaştım "kardeşim gece herkes uyuduktan sonra harekete geçeceğiz şimdi ise çantalarımızı yatağın altına koyalım" dedi ve Ozan ile Duygu çantalarını yatağın altına koydular ve annelerinin yanına gittiler ve şöyle dediler"Anneciğim sen haklıydın Biz daha çok küçüğüz büyüdükten sonra kaşife çıkabiliriz" dediler de anneleri şöyle cevap verdi "Aferin benim tatlı İkizlerim Ben sizin iyiliğinizi düşündüğüm için izin vermedim büyüdüğünüzde kaşife çıkabilirsiniz" dedi anneleri, Ozan ile Duygu annelerini öptükten sonra odalarına çekildiler 4 saat sonra: hava kararmaya başladı Ozan ile Duygu heyecanlandılar yatma vakti gelmişti Ozan ile Duygu Hiç itiraz etmeden yatağa koştular bir süre sonra Anneleri odaya girer, Ozan ile Duygu Uyumuş numarası yaparlar anneleri yaptıkları numarayı anlamamıştı herkes yattıktan sonra Ozan kardeşi duygu’ya Seslendi Duygu Haydi kalk hani kaşife çıkacaktık Duygu söyle dedi "tamam kalktım hadi çantalarımızı yatağın altından alalım ve gidelim" Ozan ile Duygu çantalarını yatağın altından aldıktan sonra yavaşça kapıya doğru yürüdüler Ozan tam Kapıyı açıyordu ki Duygu şöyle seslendi "Ozan bizim böyle çekip gitmemiz doğru mu? sence" Ozan şöyle cevap verdi "hatırlamıyorsun galiba annemize sorduğumuzda bize şöyle cevap vermişti Siz daha çok küçüksünüz gidin oyuncaklarını da oynayın demişti " Duygu şöyle dedi "Hayır öyle demek istemedim Buraya, tam kapının üstüne Biz not bırakalım Annem ve babam bizim Nereye gittiğimizi bilsinler Ozan biraz düşündü ve karar verdi "Aslında bu iyi bir fikir "dedi sessizce İçerden bir kağıt bir de kalem aldı ve Duygu’ya uzattı "ailemize nasıl bir not yazmak istiyorsan yazabilirsin" dedi Duygu ise ailesine şöyle bir not yazdı "Anneciğim babacığım biz Ozan ile kaşife çıkıyoruz Bizi merak etmeyin 2 gün sonra evde oluruz Şimdi gitmem lazım" diye bir not yazdı sonra kapıyı açıp sessizce evden Uzaklaştılar uzun bir süre yürüdükten sonra önlerine kırık dökük eski bir kulübe çıktı Ozan ile Duygu korkarak eve doğru yaklaştılar sonra Ozan elini eve doğru Uzattı sonra minik şirin bir ses duydular bu sesin nereden geldiğini anlamaya çalıştılar Oses ayaklarının dibinden giriyordu bu küçük bir sincaptı ,sincap şöyle konuştu "sizin gibi insan oğullarının gece 1’de dışarıda ne işleri var Sizin gibi insanlar gece Ondan sonra dışarı çıkmazlar Biz ise saat 12’den sonra dışarı çıkmayız çıkamayız Çünkü bu saatler arası kurtlar çok dolaşır buralarda ,Tamam tamam çok konuştum biliyorum ama sizin burada olmanızın Sebebini öğrenebilir miyim?" dedi küçük sincap Ozan hayvanları sevmediği için sincaba böyle bir karşılık verdi "Seni ilgilendirmez çocuk sıçan hemen yanımızdan Kaybol Yoksa ben seni kaybetmesini bilirim"dedi sincap ortadan kayboldu Duygu Ozan’a şöyle bir yanıt verdi "Ozan ne yaptığının farkında mısın? hayvanlara böyle davranma malısın bu huyundan vazgeçmeyecek misin sen" Bu sözlerin ardından bir kaplumbağa ile bir serçe çıkageldi "Sizin bizim arkadaşımızı üzmeye ne hakkınız var?"Ozan ile Duygu kala kaldılar bir süre sonra Duygu şöyle cevap verdi "Benim hiçbir suçum yok Sadece kardeşim hayvanları sevmediği için arkadaşınıza öyle davrandı gerçekten kardeşim adına Sizden çok özür diliyorum Lütfen bizi affedin "Serçe şöyle cevap verdi "sizi bir şartla affederiz"Duygu şöyle dedi" peki şartlarınız nedir?"Ozan hemen lafa atladı" Ne şartı ya özür diledik ya affedin gitsin"dedi Ozan Duygu söyle dedi "Siz kardeşime bakmayın şartınızı söyleyin"dedi Serçe şöyle dedi "tamam şartımız şudur kardeşin sincap tam özür dileyecek sincap kardeşini affederse Biz de kardeşini affederiz" dedi Ozan şöyle cevap verdi "Tamam sincabı çağırın özür dileyelim barışalım"dedi kaplumbağa ile serçe sincabı çağırdılar Ozan sincaptan özür diledi sincap Ozan’ı affetti sonra Duygu şöyle dedi "size ne demek istiyorum Biliyor musunuz biz kaşife çıkmıştık siz de bizimle beraber gelirseniz çok mutlu oluruz"dedi hayvanlar bu nazik teklifi geri Çeviremediler ve hep beraber yola koyuldular bir süre yürüdükten sonra Ozan sıkılmaya başlamıştı anlamsız anlamsız etrafa bakılıyordu ve parıldayan bir şey Ozan’ın dikkatini çekti Ozan o parıldayan şeyin peşinden gitti o pırıldayan şeyin peşinden giderken 1 bataklığa saplandı çıkmaya çalıştı ama bir türlü başaramadı en sonunda yardım istemek zorunda kaldı "imdat! yardım edin bir bataklığa saplandım lütfen yardım edin kurtarın beni bu bataklıktan" Duygu ile hayvanlar Ozan’ın sesini duydular ve sesin geldiği yöne doğru koştular Duygu Ozan’ı çıkarmaya çalıştı Ama başaramadı en sonunda hayvanlar bir plan yaptılar ve ağacın bir dalını Ozana uzattılar ve Ozan’ı kurtardılar Ozan çok teşekkür etti Artık Ozan hayvanların dostu idi Duygu Ozan’a şöyle dedi Ozan Annem haklıydı Biz daha çok küçükmüşüz Hatta bu macera bana yetti de arttı artık eve dönelim Ozan şöyle dedi "Evet kardeşim ama bu ormanda kaybolduk gibi gözüküyor Evimizi nasıl bulacağız?"sincap söyle dedi "Biz bu ormanları iyi tanırız sizi evinize Götürebiliriz"Duygu söyle dedi "Çok teşekkür ederiz bize çok yardımınız dokundu" sincap söyle dedi "olur mu hiç öyle şey Siz artık bizim dostumuz sayılırsınız dostlar birbirlerine yardım ederler Neyse artık uzatmayalım sizi evinize götürelim "Anneleri Melek Hanım su İçmeye kalktığında kapıdaki notu görmüş ağlamaya başlamıştır babaları Ebubekir karısının teselli ediyor ve ağlamamasını ve sabretmesini söylüyordu bir kapı sesi duydular Anneleri Melek Hanım Hemen kapıya koştu eşi de peşinden geldi kapıyı açtılar ve yavrularını görünce onlara sarıldılar Ozan ile Duygu Çok pişmanlardı ailesi Biraz kızmışlardı Ozan ile Duygu ailesinden özür dilediler ve Başından geçenleri anlattılar ve Anneleri Melek Hanım babaları Ebubekir Ozan ile duygu ve hayvanlar bundan sonra mutlu mesut yaşamışlar.