0
Yorum
1
Beğeni
0,0
Puan
391
Okunma
Yürümek zorunda kaldığım yollar karla kaplı, üstelik karanlık. Umut vaad edilmeyen bu yollarda bile seni aradım. Sen çıkarsın ümidi ile dolaştım her yeri. Kan çanağı gözlerimi sokakların her yerinde gezdirdim ama sana ait hiçbir şey yoktu. Senin küf dolu kalbin, beni hiç mi sevmedi? Nedir bu bana karşı olan öfke yeminin? Haykırışlarımın arasında kayboluyor adın. Sessizliğin içersinde tüketiyorum ömrümü. Çaresizce geçirdiğim bu günler, merhametten uzak olan yüreğine ok gibi saplansın. Sana olan sevgim fazla olsa dahi acı çekmeni çokça dilerim. Ben bu denli üzülür iken senin gamsızca kahkahalar atman duygularımı fazlasıyla incitiyor.
