Bir sayı var! Günde yirmi kez karşısına çıkan. Saatin dakikasında, arabaların plakasında, numaraların başında, ortasında ve sonunda. Başta, tesadüfler silsilesi gibi görünüyordu halbuki. Şimdi, uyanıkken mi rüya görüyor yoksa uyurken mi gerçekten yaşıyor birbirine karıştı. Gerçeklik algısını tamamen yitirmek üzere. İş dönüşü onu kapıda karşılayan kedisi oturmuş yüzüne esneyerek bakarken; ’Hoş geldin!’ dedi. Korkmalı mıydı? Hayır, hayır! Duymamış gibi yapmak en iyisiydi.
- Kum kabını ne zaman temizleyeceksin? diye sordu kedi. Genç adam ceketini giyip bir hışım sokağa attı kendini. Ne oluyordu? Sırada ne vardı? Bir martıyla oturup karşılıklı tavla mı oynayacaklardı?

Bir an durdu. Bunlar neden tuhaf olsundu ki? -Mış gibi yapanların diyarında, bir kedi konuşmuş fena mı? Ya o sayı! Ne zaman bırakacaktı peşini? Kim bilir? Belki onca yıllık ömrü kalmıştır. Ya da o yaşta yeniden dirilip, gerçeklikten ziyade hakikatin ehemmiyetini fark edecektir. Zaman gösterir.