Yok Artık
Yok artık üstünü sevinçle kapattığım o geceler yoruldum... yorgunluğumun tek şahidi yıldızlardı sanki kendinden bihaber olan... göstermiyordu yüzünü... içine kapanmıştı oysaki. Derin sessiz ve ıssız bir gökyüzünün peşine takılması gibi. Teselliyi karanlığa bürümüş olan bir gecede bulmak ve bulamamak arasında yegane simgenin içinde kayboluşumun çıkmaza sürüklenişi... kendi benliğimin farkında oluşum. Bitti artık o geceler bitti...sırtımı yaslayıp beklemediğim... arkaya bakıpta el sallamadağım...
Yok Artık Yazısına Yorum Yap
"Yok Artık" başlıklı yazı ile ilgili düşüncelerinizi ve eleştirilerinizi diğer okuyucular ile paylaşın.
YORUMLAR
Henüz yorum yapılmamış.