İstanbul
İstanbul seni nasıl anlatayım.
Birlikte geçirdiğimiz o güzel günleri sakladım en derin hafızamda.
Yoklukların içindeki vardın sen.
Seni seviyorum canımın en değerli tanesi.
Yine puslu mu oralar, kar yağıyor mu boğaza inceden.
Yine aşklar saklanıyor mu kuytu kenarda.
Ya gizli caddelerin, belki de gizli bahçelerin..
Sen ulaşılamayacak kadar güzelsin özelsin..
Peki Beyoğlu? Ne durumda, neler oluyor yine oralarda?
Ve sen! Benim en derin aşkım. Ne yapıyorsun. Yine sabahları erkenden yola koyuluyor musun soğuk sabahta..
Çok özledim seni. Ama kopardım attım. Çünkü seni koparmak dünyanın en iyi şeyiydi, içimden.. Çünkü sana layık değildim. Bıraktım uçtun gittin o vapurda yalnızlığıma eşlik eden martılar misali.
Ah çok güzeldi, inan çok..
Şimdi gelsen çat kapı. "Ben geldim" desen çığlık atsan bir an. Korkutsan beni içten içe.
Ah, nasıl özledim bir bilsen.
İstanbul ahh, yaktın beni cayır cayır. Sonra su kattın ateşime. Dondum. Ama içim kaynıyordu. Çünkü hep en yakınımdın.
Seni seviyorum tek parem, biriciğim.
Beni unutma!
YORUMLAR
Henüz yorum yapılmamış.