KİTAP
MÜZİK
ATÖLYE
- 633 Okunma
- 1 Yorum
- 2 Beğeni
Hoşçakal Orik
Dünyam başıma yıkıldı... Annem ve babam evden çıktıkları an ellerim bir sağa bir sola sallanmaya , ayaklarım üzerlerine basamayacağım kadar güçsüzmeye başladı, "Dayım...Dayıma bir şey olmasın!" diye sayıklayarak ağlamaya başladım. Ailemizin neşesi, sırdaşım, arkadaşım,yakışıklım, bebekliğimden beri yanımda olan kalbinin güzelliği yüzüne yansımış adam,selvi boylu,iyiliğini hepimize hissettiren,her konuda düşüncelerimi olduğu gibi anlattığım dayım bizi bırakmıştı.
Hayata kızdım bir sürü kötü insan varken kalbinde en ufak bir kötülük parçası olmayan dayımı aldığı için. Sonra o güzel insanı bir daha göremeyeceğimi kabul etmeye çalıştım ama ikna olmadım hatta ağırıma gitti ,kaldıramadım çok ağır bir yük bu .Orhan’ımız, Orik dayımız.
Onun huzuru benim çok içimde , tam göğüs kafesimin ortasında bir yangına sebep olmuştu içimdeki o ateşi sönürmek imkansız. Daha önce canım hiç bu kadar acımamıştı, daha önce hiç onun yüzünden canım acımamıştı da...
Bir inanın sesi, kokusu, en çok da gülüşü ancak bu kadar özlenebilir. Ama inanıyorum ki onu ne kadar sevdiğimi hissettirebildim. İçimde sadece yazdığım bir şiirden söz etmiştim onu okusun isterdim çünkü şiir annesinin ölmünden sonra yazılmıştı , okumalıydı.
"Derin benim onun yaşındayken dinlediğim şarkıları dinliyor" demiş çok hoşuma gitti . İnsan hiç dinlediği şarkılardan dolayı bu derece mutlu olur mu? Olur. Dayımdan takdir görmek hep hoşuma giderdi sanki en doğruyu o bilir gibi geliyordu ona sonsuz güvenim bundan kaynaklanıyor olsa gerek.
Bir daha arabasından inemeyecek, yanaklarından öpüp "Görüşürüz dayıcım" diyemeyeceğim. Telefonumun bluetooth ayarlarında arabasının kayıtlı olduğunu görmek, mesaj atamamak , okuduğum kitabı anlatamayacak olmam, anılarla baş başa kalmış olmam, kapıyı açtığımda sarılamayacağım ,sadece rüyamda görebilecek olmam, beraber dinlediğimiz şarkının bana kalması , ona son sarılışımın tabutuna sarılmam olması, sadece gözlerimi kapatınca yanımda olacak olması, en mutlu günlerimde artık yanımda olmayacak olması ve en çok da güzel gülüşüne hasret kalacak olmam sanırım yokluğuna alışmamı giderek zorlaştıracak.
Hoşçakal dayıcım...Güzel kalbinin ışığı ile uyu Orik...
YORUMLAR
Büyüyeceksin, önünde uzun yollar, yolların basamakları olacak. Her basamağın derinliğine ulaştığında çocukluk anıların canlanacak. Zaman zaman geçmişe ağlayacaksın, yeniden güneş açacak yürüyeceksin… Büyüyeceksin.
Şu an isyanın var hissedebiliyorum. Bilmelisin ki geçirdiğiniz zaman çok kısa olsa da, şanslısın sesi kulaklarından silinmeyecek sevgi dolu anılarınızla dayını yâd ederek hatırlayacaksın.
Pırıl pırıl yüreğe sahip olan dayının, pırıl pırıl yüreğine örnek alarak büyüdüğünü görmeyi diliyorum.
Derin dayın gibi güzel gamzeli gülümsemeyebilirim, seni sımsıkı kucaklayarak öpüyorum.
Sevgiler
