KİTAP
MÜZİK
ATÖLYE
NEFES (Ay'daki karanlık)
Her aşkın bir gökyüzü vardır. Bulutları, güneşi, yıldızları ve ay’ı.
Gecesinin tek aydınlığıdır ay. Gök yüzünü zifiri karanlıktan sakınır.
Ama ya o ay’da kararırsa...
Belkide böyle bir şeydir aşk. Hani yolundan geçmeyen gül bahçesini göremez, ya da dikenlerin acısını bilemez. Bile isteye canı acıya acıya kendini ziyan etmenin mantığını anlayamaz. Belki de saçmasapan bir şeydir. Güneş ardındayken gölgeni önünden çekmeye çalışmak gibi. Tutunmaktır batarken bir geminin en ucuna. Önünde sonunda öleceğini bile bile keman çalmaktır batan gemide.
Birde gemi havalanırken son bir kez yıldızlara bakmaktır..
Tüm gökyüzü aydınlık olacak değil ya. Bulutlar açıldıkça yıldızlar çıkar meydana. Ay kararır bulut önünü kapatınca. Olanca yıldızı toplasan açsan önünü ne fayda bir tane ay eder mi? Aklını oynatırsın zifiri karanlıkta. Aşk bu ya! Akıl işi değil. Mantığın şişede durduğu gibi durmaz aşkın şarabına karışınca. Herkes anlayamaz bu durumu oysa. Anlayana zil zurna sarhoş denir. Sarhoş olmayan aşk halini ne bilir. Öyle konuşur işte senin iyiğin için, kendin için, şu için bu için. İçin! İçin!
Buyurun bir bardakta siz için..
Boğulursun ay yoksa gökyüzünde. Çünkü karanlığının nefesidir ay. Ay, onca talihsizlik arasında sarıldığın tek umuttur. Nefesini tutup, tutup bir bulut arası yaşlanmaktır aşkı. Savaşmaktır kimi zaman kendi gök kubbenle. Sövmektir, saymaktır bazen kendine bile, bazense göz göre göre sövdürmektir hayallerine. Küçücük bir taş olmaya bile razı olmaktır insanların gözünde.
Sen küçülürken yüceltmektir sevgiliyi..
Ama hakkını vermediğimiz her ay karanlığa mahkumdur. Aşkın gökyüzünde bir mumdur. Besledikçe alevlenir, çoğalır dağılır çokta beslemeyin sonu yangındır. Yürek yangını. Yüreğine su serpecek bir yiğitte yoktur, kül olmuş aşkı teselli edecek bir cümle de. Karanlık çökmeden önce hakkını vermeli ayın.
Ve ayın hakkı nurdur...
YORUMLAR
Henüz yorum yapılmamış.
