1
Yorum
2
Beğeni
0,0
Puan
486
Okunma
sanki ufka değil de bana batıyor gibi şu güneş
ufuk işte
kimi yerde deniz
kimi yerde dağ
kimi yerde yer yer
asimetrik sıradağ
gölgeler koyuldukça içim karartma yaşıyor adeta
grinin kaç tonu ağırlanıyor gözlerimde bilemezsin
hele o kızıla dönük gök yüzünde
the end yazacak gibi gün
dün değil
bu gün değil
hemen her gün
zamanı geri sarıyorum bazen
akşam ezanıyla bir
ağlaşan çakal sesleri
bir uğultu peşinden
vadiye sinen korku
elimde sopa
ensemde ürperti
koşuyorum ama nasıl
kalbim çıkacak gibi
...
iyi de batan güneşten buraya nasıl geldi mevzu
...
rüveyda lütfen
lütfen bana bi yudum su
Cevap Yaz