Kalbinden gelen Aşkla Bakmıyorsan Gördüğün Sen Değilsin
Çölde safari yapan bir maceracı, kumları tozuta tozuta hızla giderken tek başına yürüyen bir insan görür ve şaşırır. libidosuna gem vurarak, bu insana yaklaşır.
-Uçsuz bucaksız bu çölde ne ararsın, nereden nereye gidersin?
-Senin yaptığını yapıyorum.
-Ben ne yapıyorum ki?
-Hala ne yaptığını bilmiyorsan bu çölde ne işin var ki?
-Ben safari yapıyorum. Kumlara rağmen nasıl hız yapılır, kumları nasıl tozuturum derdindeyim. Bu bana çok heyecan veriyor.
-Bunu yaptığını sanıyorsun. Ama gerçekte yaptığın şey bambaşka…
-Neymiş ki… Benim bilmediğimi, yapmadığımı siz nereden biliyorsunuz ki?
-Ben her şeyi bilirim.
-Deli misiniz nedir… Hani belki yardım ederim diye insanlığımdan geldim yanınıza!
-Benim yardıma ihtiyacım varsa bunu nasıl anladın ki? Ben halimden oldukça memnunum.
-İnsanın yaşaması zor uçsuz bucaksız yerde, üstelik de yapayalnız… Kim olsa bunu düşünür ve size yardım etmek isterdi.
-Demek ki sen herkes gibisin… Ama yaratışılışın öyle mükemmel ki… Onu kullanmayıp, benim çölde mağdur olacağımı düşünüyorsun. İnsan görmek istediğini görür. hiç gölgesine bakana bu sensin deseler, siz der misiniz bu benim?
-Elbette demem. Benim gölgem etten kemikten yapılmamıştır. Ne düşünür, ne heyecan duyar hatta sanal bile değildir.
-Ancak hep sizi kandıran bir ışığın esaretinde daima sizi takip ediyor. Ben belki gördüğünüzü sandığınız sizin bir gölgenizim. Çölde insan her şey gerçekmiş gibi bakar ya… Su görmez ama suyun serabına kanarak varmış gibi ona koşar. Benim sesim belki de sizden gelen yine size yansıyan cevaplardır.
…/
Uyanır o kişi uykudan. Bu bir rüyaymış der. Gider banyoya yüzünü yıkar. Aynaya bakar. Hayret gözleri sanki yoğun bir ışığın husumetine uğramış gibi kanlanmış, yanakları güneşte yanmış gibi simsiyahtır. Gider başka bir ayna arar. cep telefonundan resmini çeker. Ayrıntılarına bakar, bakar… Sonra yorgun düşüp uyur bir süre, uyanır. Aynaya yine bakar. Gözlerinde ne kan kalmıştır ne de yüzünde yanık izleri… Şaşırmıştır. Yoksa ateşimi yükselmiştir de bu sonuca varmıştır bakışları… Aynada her görüntü değişiyor der. Görüntü haykırır sanki ben değişiyorum. Çünkü gördüğün sen değilsin.
Eğer kalbini dinlersen, bu değişkenliğe sebep yanılgı ve datanın yüklü olduğu bu yermiş anlarsın. Orada yalnızca aşk ve sevgi vardır değişmeyen. Eğer aşık değilsen ve eğer sevgiden başka bir şeyle meşgulsen, gördüğün sen değilsin. Kin, gurur, heyecan daha neler hep değişir. Ama aşk ve sevgi asla değişmez. Nereye bakarsan bak, aşkla ve sevgiyle bak, eğer kendini gerçekten görmek istiyorsan, başkalarından kendini farklı bir yere oturtacaksan. Bir kimliğin olacaksa…
Saffet Kuramaz
YORUMLAR
Henüz yorum yapılmamış.