SENİ ANLATIYORUM

• 25 Şubat 2007 Pazar 18:44:46

İçim içime sığmıyor.Kalbim senden sonra daha da bir hızlı atıyor.Oda isyanları oynuyor.Benide anla der gibi , bana sinyaller yolluyor.Nefes alamıyorum , derin derin iç çekiyorum ama nafile.Tüm bedenim benden hesap soruyor.Biz seni uyarmıştık der gibi...Gözlerim baktığını görmüyor , ellerim titriyor , kalbim ritmini bozdu...Cevabım yok .Diyemiyorum dilim varmıyor gerçeği söylemeye....
Nasılsın diye sorduğunda hep iyiyim beni merak etme diyorum ya.Oysa değilim birtanem.Sadece sen üzülme diye iyiyim diyorum.Belki sende ben üzülmeyeyim diye iyi olduğunu söylüyorsun.Ağlamıyorum artık , tek iyi olan bu.Sen gelince aklıma , bir damla geliyor gözpınarlarımdan , sonra oda kuruyor.Kendimi aştım , benim kadar sulugözlü biri ağlamıyor artık bak.
Yine seni anlatıyorum, oysa kalemi elime aldığımda senden bahsetmek istemiyordum.Ama nasıl oluyorsa hep seni anlatırken buluyorum kendimi...Belki kimseyle paylaşamayıpta kalemimle paylaştığım için seni yazıyor , seni seni anlatıyor bu kalem.Rengi mavi olduğu içindir belki.Hani bizim rengimiz.Denizin rengi , gökyüzünün rengi.Evet evet , siyah bir kalemle yazmalıyım bundan sonra.Belki seni anlatmaz siyah kalem.Senden sonra enkaz yığınına dönen bu kalbi anlatmaz.
Canım bildiklerimle , en sevdiğim dostumla bile konuşamadım seni. Yasak olmasaydın ne güzel anlatırdım bendeki yerini.Herkez çok severdi seni eminim.Anlatamadığım herşeyi kendimle yaşadığım için , bu kadar ağır geldi bu sevda bana.Gerçi sakladığım kadar çok sevdim seni...
Sarhoş olsaydım keşke bu gece, gerçi pek farkım yok ya.Yudum yudum seni içiyorum .Varlığının verdiği sarhoşluk bu.Gözüm görmüyor dünyayı.Söylediğin söz çok canımı yaktı.Dedinya iki satır sevgi yazamıyorum. Yasak diye .Oan bittim işte , yok oldum.Hala boğazım düğüm düğüm.Kalbim bir dakika bana biraz zaman ver.Eğer niyetin durmaksa artık , bırak bari ben yazayım iki satır sevgi ...Sonra dur.İstersen sonsuza kadar dur.Umurumda değil.Ama şuan bırak hızlı hızlı atmayıda sevgimi iki satırda olsa anlatayım.
Sersem gecelerden birini daha yaşıyorum.Sen yoksun , var olupta yoksun.Şİirlerini bıraktın bana.Sevdiğin şarkıları bıraktın.Ya benden aldıkların.Kalbimi cam bir kavonaza bırakıp sana verdim kendi ellerimle teslim ettim.Bu aralar tekliyor biraz iyi bak ona .
Mabedin olan İstanbul u düşünüyorum şimdi.Sen neresindesin.Hangi sokaklardan geçiyorsun ,gazeteni nerden alıyorsun.Bilmiyorum . Yoksun , bu bir gerçek
Kopartmaya söküp almaya çalışıyorum seni benden.Şuana kadar ne kadar yol aldım biliyor musun? HİÇ. Başladığım yerdeyim hala .Bir kere seni seviyorum, özlüyorum desen biliyorum , beyaz bayrağı sallayacağım.Ben yapamıyorum bari sen yardım et.Asla seni seviyorum deme , özlüyorum deme ...Ben kopartıp alamıyorum kendimi uzaklaşamıyorum senden.Görüyorsun deniyorum ama olmuyor...
Yine beraber sabahladık .Gözkapaklarım ağırlaştı.Uykum geldi galiba.Evet artık uyusak iyi olur.İyi uykular vazgeçemediğim.Öpücüğünüde aldın kapat şimdi gözlerini.
Sensiz Bir Sabaha daha MERHABA...