Havsalam

Şu akıl küpüne, doldurursun almaz.
Ne anladın sanki bu sana da kalmaz.

Elimizde kalan, son kale aile!
Ne söylersen söyle, alınmaz kaile.

Meyve veren mi, ağaçlar diken mi?
Gül koklayan mı, elinde diken mi?

Gönül kıran mı, mekânlar diken mi?
Söyleyin canlar, kimdir ha söyleyin?

Ne düşünüyorsun, deme derim bana.
Herkes kendisini, bir haltlar sanıyor.
Bilmez ki dünyanın, varına kanıyor.

Elimizde kalan son kale aile!
Ne söylersen söyle, alınmaz kaile.

Bugün çok üzgünüm, şehit haberleri var.
O kadar öfkeliyim ki dünya bana dar.

Bu Milletin sizi unutması büyük ar.
Peygambere komşuluk, daha güzel ne var.

Başa gelen bilir, kara haberin ne demek olduğunu,
Damardaki kanda, hayatin, canın, nasıl son bulduğunu…

Şehitlik olsa da o an, kara haberdir analar için.
Ciğerleri parçalanır, yürekler yanar için için.

Ne güzel söylemiş bir güzelim insan.
Kalırsak gazi, ölürsek şehidiz.
Ölürsek Cennet, kalırsak vatan bizim.
*
Havsalamın almadığı başka ne var.
Bıktım encamından, oy havar, oy havar.
Kerim BAYDAK
[email protected]