LEYLEK SEFASI
Kış uykusunu yavaş yavaş üzerinden atmaya başlamıştı. Mart ayı kapıyı çalmış ve Mart ayının 8’i ile 9’unu tüm çocuklar gibi bende iple çekiyordum. Köyün tüm çocukları akşam bir neşe ve heyecan içerisinde bir şeyler yani gelecek misafiri bekliyorlardı. O gün yine güneşin batmasına yakın bir zaman kalmıştı. Ben misafir odasının avlusunda onları yani leylekleri bekliyordum. Hava soğumaya başlamış, lapa lapa kar yağıyordu. Soğuk iliklerime kadar işlediği halde ben avluda baharın müjdecisi leylekler gelecek ilk önce ben göreceğim diye bekliyordum.
Bahar gelecek ortalık ısınacak, bahçelerde yeşil çimenler çıkacaktı. Hayvanlar otlatılmak üzere meraya yayılacaklardı. Kuzular meleyecek, tavuklar ve horozlar ortalıkta dolaşmış olacaktı. Aslında çocuklar olarak bunların hiç birisi bizim umurumuzda bile değildi. Bahar gelecek leylekler gelecek diye neşe içinde bekliyorduk. Akşamın karanlığı iyiden iyiye kendisini göstermeye soğuk kendisini hissettirmeye başlamış, soğuk o gün iliklerime kadar işlemişti. Leyleklerin gelmesini görme yarışı bana pahalıya mal olmuştu. O gün ipi göğüslemek en önce gören değilde en önce hastalığa yakalanan olarak ben ödülümü almıştım. Hatta nerede ise mart ayı çıkmış, nisan ayı gelmişti. Ben hala evde yatıyor istirahat ediyordum.
Babam yurt dışında olduğu için beni kimse doktora götürmemiş veya belki de bir sürü keşmekeşin arasında unutulmuştum. Doktora gittik doktor bey bir çanta iğne vermiş, birkaç tane değişik renk ve tatda şurup yani şuruplar ve antibiyotikler vermiş bir çanta ilacım olmuştu.Hasankale’de dayımlar vardı ve bir hafta iğne vurulacağım için babam beni dayımlara bırakıp köye geri dönmüştü. Ben bir hafta iğne vuruldum iğne ve ilaçlarım tamamlandıktan sonra babam beni almaya geldi.Arasıra o iğrenç kokulu şurupları içiyormuşum gibi yapıp lavaboya döküyordum.
Zatürre hastalığının sonraları başıma çeşitli sorunlar açacağının farkında bile değildim. Tabiki iyileştim ama sonraları bayağı sıkıntılar çektim daha sonraları çeşitli sorunlarla karşı karşıya kaldım. Nefes almakta zorlanıyorum zaman zamanda alerjik reaksiyon gösteriyorum. İşte çocuk aklı dediğimiz olguda burada başlamış oluyordu. Yani anlayacağınız leylekleri görmek bana pahalıya mal olmuştu Bir ömür boyu her alerji olduğumda ve her öksürük tuttuğumda aklıma leylekler geliyordu.
08.10.2021 Muammer KARS
YORUMLAR
Çocukluk küçücük mutlulukların görkemine inanmaktır. Bana bugün deseler ki leylekler göçe hazırlığında inanın bende soğuğu dinlemezdim.
Hiç bir zaman, insanın unutmayacağı anıları vardır. Keşke leylekler size sadece göçü hatırlatsaydı.
Saygılarımla
DADAŞIM
mücevher gibi hafızalarımızda duruyor.
Güzel yorumlarınız için çok teşekkür ediyorum Ümmühan hanım hayırlı akşamlar