SEVGİ ÜZERİNE

• 2 Ekim 2021 Cumartesi 17:31:22

Dünya kurulalı beri insanlar bunu hep yapıyorlar ve gönüllerinde yer edenler için hissettiklerini, duyduklarını, bir şeyleri aracı kılarak anlatıyorlar. Kimi türküler vasıtasıyla sesleniyor ona...Kimi şarkılarla...Kimi yazdıklarıyla ifade ediyor içindekini...Kimi ise mısralardan yardım istiyor ve bu yolla, şiirin güzelliğine sığınıyor. Derdini dökmek, biraz olsun ferahlamak ve sevginin ne yüce ve inanılmaz bir değer olduğunu, birilerine de duyurmak için...

Sevgidir yüreğimizi aydınlatan...Sevgidir içimizdeki sıkıntılara derman olan...Sevgidir dünyamızı ışığa boğan...Sevgi suyuyla ıslanan ve kaynağı sevgi olan değerlerdir insanı insan kılan...İnsana insan olduğu gerçeğini en güzel şekliyle hatırlatan ve buna uygun biçimde yaşamasını anlatan...Vede öğreten...

İnsanlık, sevgiye inandığı ölçüde ayakta kalacaktır, önüne çıkan engelleri ancak sevginin yardımıyla aşacaktır. Sevginin dünyasında güzelliklere, iyiliklere kanat çırpma imkanını elinde tutan insanoğlu, onu terk ettikçe, ona ihanet ettikçe, ondan uzaklaştıkça, kötülüklerin, zulümlerin kucağına düşecektir. Bu ise, onu bedbin, hayattan zevk almaz bir hale getirecektir. Hayatını gergin ve her an, her şeye sinirlenebilen bir tavır içinde sürdürüyor olacaktır.

Etrafındaki güzellikleri görmekten, onların vereceği tattan yoksun bir şekilde, belki de hayatın yük olarak algılandığı bir ömür nasıl geçer?

Halbuki; saygı, şefkat, hoşgörü, yardım etme gibi, hayata lezzet katan daha nice kavramları da içine alan ’’sevgi’’ bir ululuğa erişip ellerinden sıkı sıkıya tutulursa hayat daha kolay ve daha haz duyarak yaşanabilir.

Sözün daha özü şu; ’Sevgi, bütün güzelliklerin en eskisi, en saygı değeri, en güçlüsü ve insanlara hem hayatlarında, hemde ölümlerinde erdem ve mutluluk kazandıran’’ı olarak, bundan sonra da var olmaya devam edecektir elbette...Çünkü; sevgidir dünyanın anahtarı...O anahtarı kaybettiğimizde, insanlığımızın da birlikte kaybolacağını ve insana yakışır hiç bir kapıyı açamayacağımızı bilmeliyiz.

Ülkemizi, insanımızı ve birbirimizi, candan ve yürekten seviyorsak ve bu topraklar üstünde ilelebet yaşamak istiyorsak, sevgi halesi etrafında, bir ve bütünlük içinde kenetlenmekten başka çaremiz yok. Zaten ondan başka çare de yok. Bunu yapmaya mecbur ve mahkumuz...Burada, yine şiiri çağıralım yardıma bir de şair Sabri Tandoğan’dan dinleyelim sevgiyi...

Ben sevgilerin türküsünü söyleyeceğim
Belki şimdi, belki başka bir zaman
Karanlık gönüllere ışık serpeceğim
Sevgilerle dolan bakışlarımdan...

Hayatı ben sevdireceğim gayri
Yaşama gücünü yitirmiş insanlara
Ana sütü gibi duru ve ılık mısraların
Derman olacak umutsuz kalanlara...

Sevgisiz ve inançsız yaşayanlara
Önce sevginin tadını öğretmeliyim
Boş ve karanlık kalmış gönüllere
İnançtan mutlu ağaçlar dikmeliyim...

Sevgisiz yaşanmayacağına inanmışım bir kere
İyi günlerin rüyasını görürüm
Umutlu ve aydın düşüncelerle uyanır
Çalışmadaki hazzı düşünürüm...

Hepsinin derdini paylaşmaya hazırım
Ne kadar kederli varsa dünyada
Sarmak...Sarmak ister onları kollarım
Sıcacıktan, kardeşçe dostça...

Cümle dertliler arasında da olsam
Hayatı sevdiririm onlara
Dostlarım yaşama sevincimi bulacaksınız artık
En tatlı seslerle mısralarımda...

Aşkla inançla bağlanıp hayata
Kederlerden silkininiz
Sımsıcak sevgilerle uzatıyorum ellerimi
Geliniz...

Asırlar ötesine varmalı sevgilerimiz
Örnek olmalı gelecek nesillere
Vaktiyle yaşanmıştı diye
Dillerde söylenmeli türkülerimiz...

Duyuyor, biliyor, inanıyorum ki
Yaşamak sevgilerle güzel
El ele tutuşup ilan edelim
Aşk gelicek cümle eksikler biter...