EPIGRAM

• 30 Eylül 2021 Perşembe 19:09:40

Okuduğunuz yazı Günün Yazısı olarak seçilmiştir.

~~~~~~~~
Evet, ben seni sevdim hem de çok. Hiçbir kelimenin üstlenemeyeği, hiçbir cümlenin taşıyamayacağı kadar. Tam anlatamamış olmamdaki ifade eksikliğinin büyükçe bir bölümünü yenilgiye alışmamış ilkel benliğime verebilirim. Hep kapındaydım oysa, hep yanıbaşında. Sen, kapıya vurmadan, zili çalmadan dayanmamı, tekmeyi vurup kırmamı bekledin. Ne yazık ki beni hep " tanrı misafiri" olarak gördün. Gururdan örülü saçların gibi sepya aymazlıkların da buna dahil. Eğer "misafiri" " tanrı" olarak görsen şimdi sen de gerçek bir melektin. Çünkü hafif pembeleşinceye kadar değil, dibini tutana, yakana kadar severdim. Belki aylarca, yıllarca sözünü ettiğin gibi bir gün gökyüzünü üzerime örtmeni bekledim. Sonrası mâlum. Sen kendine illegal bir yol seçtin! Bense içimde sürekli mayoz bölünen parankiması eskimiş "ille kal" şiirleri öncülüğünde seninle değil cümlelerinle evlendim!

Çok özledim ben seni evet çok . Çokluk sıfatlarının yüklenemeyeceği kadar hem de. Kapalı zarflardan açık istiharelere kadar tüm gizli öznelerimi sen adımladın, yüklendin, çiğnedin. Kâh terli buselik öpücüklerle, kâh kör kızılı buseli ayna önü sohbetlerimde, yoklamalarda var etiğim gece düşlerinde vs vs. Karanlıkta sırtüstü yatarken aklımdan yastığa geçen geceyarısı şiirleri buna en iyi şahittir. Bir de gece yaralarımın azdığı anlarda bol suyla boğup, sabah yaşasın diye yanaklarını öpüp okşadığım orkidelerim.
Kaç gece sana uyudum ve sensiz uyandım tanrı bilir. Kaç sayısız gün köşe başlarında öksürük nöbeti tutmuş gibi yolunu gözledim. Bilsen kaç "göğe bakma durağı" eskittim umudumun tükendiği anlarda. Hatta kaç kez evine kadar takip ettim. Ve bu arada sen kaç sevgili eskittin! Hepsini gözü yaşlı güvercinler gibi izledim. Ne Girit’li inadına gücüm yetti ne de ne Egeliliğine. Ve kahretsin ki ben seni her defasında kanatları kırık olsa da, yuvaya geri dönecek kadar çok sevmiştim. En kötüsü de sen, hiçbirini benim seni sevdiğim kadar sevmedin. Ses benzeşmeleriyle avunmak dışında, kalın kahırlı bir yalnızlık kalıyordu yastığa naaşımı koyduğumda ikimizden geriye. Sen "güzelleri" seviyordun meselâ, bense "güzel" seviyordum, biriktirdiğim tüm çocuksu sevinçlere ihânet ederce. Tüm bu buhranlı filmi izlerken; tek bir kere, tek bir kare bile mutsuzluğunu dilemedim, dileyemedim. İmlâ kurallarıyla birlikte imhâ kurallarını da öğrenmek gerekirmiş böylesi sıva tutmaz aşklarda, bilemedim.

"Hayattan aldığı tüm derslerden bütünlemeye kalmış biri olarak" iki şey öğrendim aşk adına. Ya bir dudak tiryakisi gibi, ta ciğerlerine dek çekmeyeceksen zıkkımlanmayacaksın bu mereti, aşk denen illeti; ya da - gururun dahil- neye mâlolursa hiçbir şeyi, hiç kimseyi dinlemeyip, aklından çıkaramadıklarını basacaksın atkına.Bu kadar net. Üşütmeyeceksin içindeki cehennemi!..

Çok çektim ben seni içime çok. Nikotini en yüksek sigaralar, en etkili enfiyeler bile sakız kalır yanında. Ütüsüz bir yüzle, tütünsüz tabakadan cigara yakmaktı kısaca seni sevmiş olmak. Dudaklarından hüznü üflerken, izmariti gamzelerinde söndürmek. Neyimeydi yoksa yazmak, neyime elime kalem almak. Mürekkep iltihabı öldürmese de hafifletir sanmak.Varlığını inkâr ederce yokluğuna sarılmak.

Çok terkettim ben seni çok. Abaküslere, palyatif sendromlu algoritmalara sığmayacak kadar hem de. Seni her terkedişim ve bundan her vazgeçişim elini kesen usturadan intikam almak, onu yumruklamak gibiydi! Her defasında daha da acıtıcıydı, daha kan emici. Her defin ertesi, hiç kullanılmamış gülücüklere bezenmiş ve en cicilerini giyinmiş Cezayir Menekşesi gözler, beni ters yüz ederdi. Sütten ağzı yanan beyaza ne kadar şüpheyle bakarsa da, sendeki tılsım nasıl bir şeyse, onu tadına bile bakmadan yok eder yer bitirirdi. Ama sen tüm bunlara hiç aldırma. Bir gün o gökyüzünü yine de üzerime ört e mi!

Kimseyi sevmedim ben senin kadar. Doğrusu zaman bulamadım değil, zamanım olmadı başka birini sevecek kadar. Çünkü ben " seni de değil, sadece seni sevdim." Hepsi bu kadar!..

ToprağınSesi

.

Beğen