Parmaklarım Gül Yaprağı

• 20 Eylül 2021 Pazartesi 08:52:31

Dörtnala koşan atlar vardı rüyalarında. Gölgende kaybolurken rüya; telvenin tadındaydı yazgın. Loşluğun nefsinden bir es üflerdin hayata. Büyüsü bozulurdu sonsuz engin suların. Gölgenin kaybolduğu zamanların kahkahasını, gülüşünü, gülümsemesini yüklerdin sessiz yağmurlara.

Susuzluğuna gömerlerdi seni. Sessizliğinden kanatlanırdı fırtınalar. Alaz alaz, alev alev yakardın günü. Geceyi özlediğin düğünde düğümlenir kalırdın yalnızlığınla baş başa, bir başına. Uçurduğun kuşlar sonbahara kanardı. Yanardı yansına sızı aynalar. Yanardı içindeki yırtıcı kuşlar. Geriye sadece küller kalırdı.

Parmakları eksilirdi seni sevenlerin. Ellerini çoğaltırdın . …

Usundaki atlıkarıncalara binerdin. Celladının asasıydı, kaybettiğin büyü. Geceyi gündüze düğümledin. Anıyı unuttun dünde. Kaç sen öldürdün sen, kim bilir kendinde? Kaç ben bıraktın geriye?

Ellerin… Ellerin… Ellerin söyle nerde?

Eylül’de astın kendini kendine."

by apieceofrose...