- 435 Okunma
- 1 Yorum
- 1 Beğeni
Yağmurun ayak izi
Nöbetçi duygularımızın çatallaşmış sesleri konuğum. Hazır kıta bekleyenlerle düşler kol kola. Karanlığın kıyısında demleniyorken muhabbet, adımlayarak gelen yağmur oturdu baş köşeye.
Bulutun ocağından kucakladığı hüzünü, umutları bırakıyor yer sofrasına. Usulca yaklaşıp kenarına bağdaş kuran duygulara seslendiler;
-“Ayak izlerimden anlamadınız geleceğimi.
İşte geldim, gelirkende boş gelmedim. Avuçlarımda her şey var. Herkes kısmetini alacak”.
Kısmet derken hıslarını,yeislerini, yenen kendine düşeni alır.
Umudun seslerini duyan, sevginin, merhametin kokusunu duyan da nasipte ne varsa onu alır.
Ve ardından perdeler kapanır bir bir.
Kalbe iner bir perde, göze gerilir bir perde.
Duygular ve akıl ikiz kardeştir ezeli.
Saf ve masum yağmur gelmeden haber gönderir; bazen sesli, bazen de sessiz.
YORUMLAR
Çok doğru:
Bazen sesli bazen sessiz haberini gönderir illa ki.
İlahi bir çağrıdır üstelik iman gücünde saklı ve sevginin de meali hele ki umudu da yitirmedi mi insan.
Her bebek kısmetiyle gelir dünyaya ve kısmetten fazlası da olmaz hayatta bu bağlamda insan yetinmeyi de bilmeli ama mücadeleyi de elden bırakmadan.
Gökyüzü sevdalı.
Gökkubbe kucaklar koca kainatı.
Bizlerse tek zerreden ibaret sığamayız kimi zaman yere göğe ama sığınağımız da hep korur kollar bizi.
Hayırlı geceler canım arkadaşım.
Emeğine yüreğine sağlık.
Sevgimlesin