0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
526
Okunma
Ben bir yere giderken annem hep gümrenir ağlar, arkamdan bakakalırdı.
Ne olacak gidip gelecem anam derdim.
Kaç zaman geçerdi gidip gelmenin arasından, Kaç vakit gözleri yolda beklemiş, gümrenmiştir anam
kim bilir ????
Işte ana yüreği kaygılanıp tasalanıyor derdim.
Babamı hiç öyle göremezdim, eski evimizin duvarına yaşlanır sessizce bakardı bu nedenle katı yürekli sevmiyor diye düşünürdüm
Hiç kimse babanın yüreğinin içini bilemez, bilinmez.
Ana ve baba icin evlat canı ve kanıdır. Her ne kadar evlatlar bunu bilmesede bu bir gerçektir.
Şimdi daha iyi anlıyorum o gidip gelmeler arasındaki kaygı ve tasa dolu geçen günlerin sebebini.
Ayrılıktan öte ölümdü
Gidipte gelmemek gelipte görmemek vardı
Yaş ilerledikçe kaygı ve tasanın daha çok arttığı anlaşılıyor.
Yaşamın gerçekleri!!!
090921 a.y.
