Bu yolculukta hayatın beni nereye götürdüğüyle yetinmeye çalışıyorum.
Ve kafamdaki soruların tüm cevaplarının bende olmadığını ve sorun olmadığını kabul etmeyi öğreniyorum.

Her şeyde kendi yolumu bulmaya çalışmak yerine, nihayetinde evrenin benim için hazırladığını kabul etmeyi öğreniyorum.

Yavaş yavaş bazı şeyleri kendim için kabul etmeyi öğreniyorum şimdi.
Bir şeyleri zorlamamayı öğreniyorum,zor olsada.

Hayatta etkileyemeyeceğim bir çok şey olduğu gerçeğini kabul ettim artık.

Hayatta benim için olmayan şeylerin peşinden koşmaktan kaçınmaya karar verdim.

Yerinde durmayan ve mülküm olarak tutulamayacak şeylerin peşinden koşmaktan yoruldum ben.
Kazanamayacağım savaşlara girmeyeceğim.

Artık şüphe bulutlarının duygularımı örtmesine izin vermeyeceğim. Karışık sinyalleri ve işaretleri deşifre etmeye çalışmaktan bıktım.

Beni hayatında isteyenlerle istemeyenler arasındaki farkı anlıyorum. Hayatımda olmak istemeyenleri çekinmeden kapıdan dışarı çıkmasına izin veriyorum,gidebilirler.

Bir ilişkiden ne bekleyeceğimin ve onu devam ettirmek için neleri feda edeceğimin daha çok farkına vardım bu ara.

Onu korumak için ona tutunmayan biriyle kalbimi paylaşmak istemiyorum.

Hayat için daha minnettar olmayı öğreniyorum.
Hayatın hafife alınamayacağını ve bir sebepten dolayı burada olduğumu öğreniyorum.

Hayattaki amacım ne olursa olsun, bu yolculuğa çıkacam.
Minnettar bir kalp ve çoşkulu bir zihinle büyümeyi öğrenecem inşallah.

Hayatın ne kadar değerli ve bir o kadar da savunmasız olduğunun farkındayım.

Her gün günün kıymetini bilmeyi ve ne kadar değerli olduğunu anlamayı öğreniyorum.

Kendime karşı sabırlı olmayı öğreniyorum,kendimle arkadaş oluyorum.

Hayatta acele etmeye gerek olmadığını anladım.
Her seferinde bir gün uğraşmayı kendime hatırlatıyorum.

Bu saatten sonra ne geçmişte yaptığım hatalar için kendimi hırpalarım, ne de bu hataların beni tanımlamasına izin veririm.

Bu hatalardan çıkardığım dersler beni tanımlıyor ve gelişimime karşı sabırlıyım.
Zaman bana öğretecek ve ben dinleyeceğim.

Öğrendiğim derslerden kazandığım bilgelik, yolumda ortaya çıkabilecek engellerle daha kolay yüzleşmemi sağlıyacak.


Hayatımı kontrol etmek için çok uğraşmayı bırakmayı öğreniyorum.

Sonunda, hayatın bana istediğimi değil, ihtiyacım olanı vermenin kendi yolları olduğunu anlıyorum.

Hayatın bana büyümem için verdiği tüm anılar, bağlar, tüm kahkahalar, huzur ve acı için minnettar olmayı ve daha fazlasının gelmesini dört gözle beklemeyi öğrenecem.

Bir şeyleri kabul etmeyi ve hayatımın gidişatı hakkında bu kadar endişelenmeme özgürlüğüne izin vermeyi öğrenirken, her gün olanları olduğu gibi alıyorum ve kendime özenle davranıyorum.

Hayatın gücünün onu zorlamak yerine beni harekete geçirmesine izin vermeyi öğreniyorum.

Sevmeyi,kendimi sevmeyi öğreniyorum.

Sevgiyle çaldığımız tüm kapıların ardına dek açılması dileğiyle..


sevay