Döngü

• 6 Eylül 2021 Pazartesi 17:08:54

Öyle bir acı ki insanın en son ne zaman mutlu olduğunu düşünmesi bu bir unutkanlık değil bu bir eksiklik gereksiz yere eksiliyor güzellikler bizden gerektiği için sığınıyoruz mutluluğa acıyla gerekli gereksiz yüz göz olmuşuz mutluluktan alacağımız var lakin kimseye anlatamıyoruz hem bizden başka kim var ki kendimizden başka kime söz geçirebiliriz varlığına inandığımız her hangi bir tanrıya mı yoksa hayatın kendisine mi bilemiyorum açıkçası veya biliyorum boğulmamak için anlamdan kaçıyorum bilmek her zaman yeterli bir şey değil hele ki elinizde olmayan şeyler karşısında dışarda gürül gürül akan bir hayat var bizden bağımsız bizim etkimiz kendisinde pek tepkiye yol açmıyor insanoğlu aciz bir canlı acı çekerken acizliğini daha çok anlıyor her insan bilir mutluluk bir ihtiyaç her insan mutluluk ihtiyacını gideremez zaten her insan bu ihtiyacını giderebilse kayda değer bir acizlik olmaz adalet yok mutluluktan güzellikten alacaklıyız kaç insan hatırlar ki ağız dolusu kahkahalarla güldüğünü kaç insan gülerken veya mutluyken endişe duymaz hayat acımasız bir zorba gülerken bile gülüşümüze kaygının acının sicilini ekleyebilen yani mutluysak bile mutlak ki mutluluğumuzun sicili bozuk bir su gibi berrak değil gülüşümüz daha ötesi acıya bile yeri gelir güleriz bu da sevdadan deriz acıya gülmek sevdadan olur mu hiç acı kaçınılmazsa neden olmasın yaşadığımız tüm acılar kaçınılmaz değil mi zaten mutluluğa koşarken acıya yakalanıyoruz sonra biri çıkıyor en son ne zaman ağız dolusu kahkahalarla güldün diye soruyor insan hatırlamaya çalıştıkça daha da acıya gömülüyor yitik oluyor hikayesi kendisi bitik yarınlar güzel olacak diyor birisi sonra yarınlar bizim olacak bugün de dünün yarını değil miydi ama yok bugün öldü el birliğiyle öldürdük bugünü o zaman bugün de bir hayır yok umut yarınların adıdır bitmek bilmeyen bu günlerden uzak gelmek bilmeyen güzel yarınların adıdır umut mutluluğa tok bir insan görmek yaşanılan acılara haksızlık olur adalet bunca acıdan sonra mutluluğa tok olmamaktır bir yerde hala insanlık acı çekiyorsa mutluluktan daha değerli bir şey olmamalı birbirimizin mutluluğu için var olmak çalışmak katkıda bulunmak duyarlı ve anlayışlı olmaktır duyarlılık erdemli insanların maharetidir yine aynı şekilde anlayışlı olmakta öyle zincirleme bir döngüdür hayat her halkanın diğer halkalara etki ettiği her etkinin bir tepkisi olacak elbet bu yüzden iyi bir etki oluşturarak daha da iyi bir tepki elde edebiliriz madem hepimizin ihtiyacı iyilik güzellik doğruyu yanlıştan ayırma bilincine sahip olmalıyız o vakit bu bilince beceriye sahip insanları en önde tutmalı rehber edinmeliyiz ışığı kendine rehber görmeyen karanlıktan kurtulamaz yeryüzünde güller vardır gökyüzünde yıldızlar ikisinden de faydalanmalıyız gülün izi bir yıldıza gider zaten yıldız da güle giden yolu gösterir bize yani doğru bir döngüde mutluluktan iyice faydalanabiliriz her şeyden önce doğru bir yörüngeye girmeli o yörüngede doğru bir döngünün parçası haline gelmeli hayatınız yörüngeden çıkmış olabilir mutsuzluğunuza sebep bu olabilir en önce yörüngeyi bulun sonra yoksa bile doğru döngüyü başlatın ki gerçek yörüngeyi bulduğunuzda doğru döngüyü başlatmak veya ona dahil olmak sizin için zor olmayacaktır mutluluğun yörüngesi döngüsünü kaybetmez insan yalnızca yapı itibariyle bu yörüngeden çıkabilir zaten yörüngeden çıktımı döngünüz yanlış demektir dışımızda ki hayatın mutluluk yörüngesine girmeli diğer halkalarla sağlıklı iletişim ilişki kurmalıyız sevgi saygı anlayış sağlıklı iletişim kurulacak ilişki için yeterli olacaktır mesele bir ahenk oluşturabilmekte gökkuşağı gibi bizden farklı renkler olabilir veya canlılar gibi farklı varlıklar olabilir ahenk varsa ahengin güzelliği konuşulur ahenk yoksa karmaşa vardır o vakit farklılıklar göze batar ve ortaya çıkan şey beklenildiği gibi güzel bir şey olmaz beklentiyi karşılamak için olurları olmazları bilmez lazım polyannacılık insana bir şey kazandırmaz psikolojide mutluluk oyunu diye adlandırılır ve adı üzerinde oyun yani elbet bir yerde büyü bozulacaktır fazla iyimserlik iyi olmadığı gibi fazla kötümserlik karamsarlıkta iyi bir şey değil sağlıklı düşünce iyimserliği ve kötümserliği ne kadar denge de tutabildiğinizle alakalı bir şey sağlıklı düşüncenin mutluluk avcısı olduğu şüphe götürmez bir gerçek düşüncelerinde mutluluğa ihtiyacı var çünkü düşünceler insanı iyileştirme gücüne sahip diğer bir yandan kötü düşünceler insan sağlığını kötü etkilemektedir sağlık mutluluğu mutluluk sağlığı getirir ve insan mutluluğu sağlığı yalnızca gerçekle yakalayabilir yapay mutluluğun yapay bir sağlığı olur yani kalıcı değildir geçici mutlulukların insanı hüsrana uğratma gibi bir durumu var insanlar hüsran karşısında zayıf ve kırılgandır insan kırıldığı yerde mutlu olmaz kırıldığı yerden mutluluk vermez mutlu etmek için mutlu olmak şart birbirimizin sağlığı olursak birbirimizi mutlu edebiliriz hem bu mutluluk gayet doğal yapay değil insanoğlu her şeyin doğalına hasret çünkü doğalına muhtaç bilinç altımızda bu muhtaçlığın gerçekliği yatıyor ve hayat bu gerçeği insana dayatmakla yükümlü hayatın insana karşı yükümlülekleri bitmez insan bittim dese ne fayda bitmedikten sonra hayat kesin ve nettir insan için kurtuluşta kesin ve net olmaktır gerçeği görerek duyarak benimseyerek mutluluk gerçeklikten beslenir doğal mutluluğun kalıcı bir etki yaratması için gerçeklik şart doğru yörüngede doğru bir döngüyle mesele sizin hangi gerçekliğe sahip olduğunuzla alakalı iyi bir gerçeklik beraberinde kaliteli bir mutluluk getirir var olan şeylerin kalitesini artırmak bir nevi elimizde her zaman bir potansiyel vardır bizim potansiyelimiz sahip olduğumuz mutluluğun hüznün potansiyeli doğru eylemlerle mutluluğumuzun potansiyelini olabildiğince kullanabiliriz bir potansiyeli olabildiğince kullanmak için o potansiyel hakkında gerekli bilgilere sahip olmak gerekir bilgi bilinçli insanların rehberidir doğal bir mutluluğun zemini doğru bilgilerle atılır eylemler bu bilgilerin rehberliğinde olur insan doğru bir rehber için her şeyin doğalından yana olmalıdır doğallık mutluluk sağlık getirir insana yörüngede hayat var döngüde bir çok sorumluluk ve gerçeklik var dolambaçlı bir merdiven hayat sahibi için her basamakta farklı bir hikaye merdivende doğru basamakların sonu aydınlanmaya gider aydınlanma yerinde kütüphane vardır kütüphane de kitaplar sağlıklı düşünce sayfaların her biri mutluluktur kitap okumak iyidir sonunda kütüphane olmak var hayat ağacında doğru dönüşüm önce birey olarak kitap olmak sonra hep birlikte kütüphaneye dönüşmektir birbirinin sağlığı mutluluğu olmak budur bir uyum yakalamak mutluluğu sağlıkla desteklemektir bir uyum yakalamak zorundayız iyi olsun her şey diye iyiyse daha iyi olsun diye buna değer bence iyi bir uyum iyi bir hayat iyi bir yaşam alanı demek tüm yaşayanlar için dünyaya anlam vermek insanın doğasında var Erich Fromm’a göre bütün kötülüklerin ve savaşların temelinde yaşanmamış yaşamlar vardır insanın yaşaması gerçek anlamda yaşaması bu denli önemli bir şey öze inmeyen şeyin bir kıymeti yoktur hayatta öze inmedikçe anlamsız kalır insan anlam vermek isterken olan bitene özünden uzaklaşıyorsa yanlış yolda ilerliyor demektir insanın özü anlamın kendisidir bu anlam portresinde büyük bir yer kaplamakta insan varlığıyla mutluluk güzel bir senfonidir güzel bir portreyi hak eden insan iyi bir şey beklediği zaman yaşıyor demektir hiçbir şey beklemiyorsa eğer yaşamak değildir o demiş Maksim Gorki iyi yaşamak daha iyi beklentilere hazırlanmak için iyi bir sebep iyi yaşamlarda mutluluk ağız dolusu kahkahalarla gülmek eksik olmaz ve insan düşmez en son ne zaman böyle ağız dolu kahkaha attımın peşine çünkü fazla uzağında değildir bu yaşanmışlığın iyi bir yaşamda böyle şüphelere yer yok dünyanın insandan başka anlamı yoktur hayat anlayışımızı kurtarmak istiyorsak insanı kurtarmamız gerekir demiş Albert Camus ve bence de insan iyi bir anlam arıyorsa önce kendini kurtarmalı kendini düştüğü çukurdan kurtarmayanın bulacağı anlam çukurdan başka bir şey değildir hayatı birinci kat ile onuncu kattan görenin gördüğü bir değil katlar düşünce basamaklarımızı simgeler her şeyden önce düşünce olarak katları aşmalıyız iyi bir anlam iyi bir zirve demek akıllı insanlar bu zirveye en önce düşünce ile ulaşırlar

Sinan Bayram