Şapka Takke Börk Fes Kavuk Kalpak Sarık ve Serpuş

• 2 Eylül 2021 Perşembe 12:27:25

Önce bu başlıktaki giysiler ele alınacak ve sonrasında farklı bir yere gelinecektir. İnsan aksesuar olmaksızın yapamıyor. Çıplak başla edemiyor. Yakışsın yakışmasın kafasına mutlak bir şey geçiriyor. Burdaki öncelikli neden başı korumaktır. Dış tesirlerden izole etmektir. Bir diğer husus ise kıyafetiyle uyumlu bir aksesuar olarak kullanmaktır. Nitekim yeni de değil bu durum. Her kültürün kendisine göre bir başlık tercihi vardır. Bunu kültürle birlikte dinle de ilişkilendirenler vardır. Türk kültüründe tercih börk ve kalpakken, İslam kültüründe sarık ve kavuktur. Ecnebilerde şapka yaygın kullanım olmakla birlikte bu giysinin başka kültürlerce de benimsendiği görülmektedir.
…………………………..

Konu Ferhan Şensoy’dan. Onun ölümüyle gündeme gelen kavuktan. Hani tiyatroda bir gelenektir ya kavuk elden ele dolaşır. Bir süre biri taşır, daha kendisi hayattayken bir başkasına geçer. Son kavuk sahibi Şevket Çoruh’muş yeni öğrendim. Münir Özkul’un kavuğu uzunca bir süre taşıdığı bilinir. Onunsa İsmail Dümbüllü’den aldığı, Dümbüllü’ye Kel Hasan Efendi’den geçtiği, Ferhan Şensoy’dan ise Rasim Öztekin’e intikal ettiği kaydedilir.
…………………………...

Kimileri için tiyatro ve oyuncusu çok şey ifade eder. Ancak tercihim sinemadan yana olduğu için tiyatroyu hep ihmal etmişimdir. Ancak kimi mevzuları da göz ucuyla izlemişimdir. Ferhan Şensoy’u eski eşi Derya Baykal’dan, Baykal’ı Şensoy’dan önceki eşi haber spikeri Orhan Ertanhan’dan bilirim.
………………………….

Gelelim Şensoy’a. Bugüne kadar ne oyununu izledim ne kitabını okudum. Ancak dinlediklerimden onun bu alanda bir duayen olduğunu anladım. Hem de rahatını bozarak bu alana kaymış. Bir siyasi aileye mensupken, gelecekte çok iyi yerlerde olabilecekken tercihini bu yönlü kullanması ve zoru seçmesi onu ilginç kılan bir başka durumdu benim için.
…………………………

Sanat camiasının şöhretleri gerçekten farklı ve ilginç insanlar. Ne nimetleri tepiyor ve zoru seçiyorlar. Kolay kazanç varken, kolay lokma yemek dururken, bir çırpıda bir yere gelecekken hayata sıfırdan başlıyor, sahnenin tozunu yutuyorlar ancak ömürlerinin sonrasında bir nebze rahata kavuşuyorlar. Rahat derken yan gel yat anlamında değil, belki belki işi yönetir hale geliyor ve erken yaşta hayata elveda ediyorlar.
………………………...

Sanatçı olmadan bu tercihi anlamamız elbette zordur. İçinizdeki tutku ve ateş sizi büsbütün oraya çekiyor ve tutsağı olmaya itiyor. Ne diyebiliriz bu duruma saygı duymaktan başka. Dışardan izlemekten öte ne yapabiliriz. Olsa olsa alkışlayabilir, moral verebilir, motivasyon kazandırabiliriz.

Kemal SEYFİ
31.08.2021