- 404 Okunma
- 1 Yorum
- 1 Beğeni
O'NUN YOLU
Bir şeye karşı sevgi duymak, ondan haz almak, ona meyil etmektir. Sevgi habbe sözcüğünden türemiş, Allahın "Vedud" ismi tecellisiyle insanların kalbine atılmış ve insan olmanın saf ve duru hali olma yoludur..
Sevgi o şeyi kimi zaman tanımak, kimi zaman ise kalp aracılığıyla o büyük yolculuğa çıkmaktır. İnsan daha çok haz aldığı ve daha çok tanıdığı şeye karşı sevgi duyar.
Nitekim insanın kalp gözü, başındaki gözünden daha çok keskin ve daha iyi görme yetisine bazen sahip olabilir.
Bu sebepten dolayı insanının aklıyla görebileceği güzellikler gözüyle görebileceği güzelliklerden daha çok özeldir kimine göre.
Bu gözle görebilmek ilahi tecellinin kişiye verdiği bir lütuf, bir görünmeyen bağ olmuştur.
Sevgi büyük bir güçtür, ulaşabileceğimiz amaç ve olmak yolculuğunda. Yolculuğumuz aslında bir davetiye ile başlar, onu arayanın kendimiz olduğu gafletine düşeriz. Bu yol çetindir, dardır, sarptır bazen..
Güzel bir gül görür arkasından gideriz, o bahçeye koşar ruhumuza birlikte o kokuyu içimize çekmek saklamak isteriz iman evimizde. Biliriz aslında dikensiz gül yoktur, zahmetsizde yol yoktur onun yoluna ilerlerken. Yol bitmez onu ararken.. Toprak olan ve bizi adem nesliyle filizlendiren O’dur...
Kainatın tecellileri ismiyle sıfatıyla yerleştirmiş bu eczane i kübrahaneye.İçinde en büyük ihtiyacımız olan ismiyle, içimize o kutsal yolculuğa ismini nakşeylemiş.
Bu yol zahmetli çetindir, sevgi yolunda ilerlemek. Bazen bir sağanağa tutulmak bazen rüzgarın karşısında dimdik kalabilmektir ötelerden gelen güçle..
Bu sevgiyi o gönülde toplamak. O’nun aşığı olabilmek ve insanları o görünmez bağ ile temsil etmek. İşte sevgi.
Tasavvufta ölmeden önce ölür o sevgi toprağında. İster istemez o tohum filizlenir,ister istemez ona döndürülecektir.Yolda eşlik eden varılacak olan odur.Gönül alemindeki o pencerede hissettiren o, hissedilen yine odur. Uzak diyarlarda ve birbirlerini hiç tanımayan ama o söz aleminde tanıyanlar bağıdır sevgi..
Zordur, yoldur, bazen bir koldur tutup kaldıran bazende ötelerde gizlenen bir burhandır.
Aynadır aslında sevgi. Karşısında duranın aksettiği o yolda yoruldukça onun adıyla ruhlarda yorgunluğun yok olup yeşeren bir nurun bahçesi.Onun yolunda olmakla yol uzun olsada
yorulsanda kalkmak elif gibi insanlığa bulaştırmaktır. SEVGİ...