SON KONUŞMA

• 23 Ağustos 2021 Pazartesi 15:37:17

Akşamın bir vakti kapı çaldı.Açmakla açmamak arasında kaldı kadın.Ev dağınık, saçı başı dağınık hatta ruhu bile dağınıktı.Kafası da güzeldi tabiri caizse. İstemeyerek oturduğu koltuktan kalktı.Kitabı sehpaya koydu.Üstünü çekiştirdi bir düzene koymaya çalıştı olmadı. Kapıya gitti delikten baktı inanamadı.Hayal gördüğünü düşündü hani kafası güzel ya...Eskiden çok olurdu ama baya bir zaman geçmişti bu sanrıların üstünden artık olmuyordu. Tekrar baktı hayır orada işte canlı kanlı duruyor kapının önünde diye geçirdi içinden.Ve açtı sonunda kapıyı.
KADIN: ...
ADAM:...
Önce kocaman bir sessizlik ne diyeceğini ne yapacağını bilememe durumu. Ne kadar sürdü bilinmez. Zaten hiçbir zaman bilinmez insanın gerçekte nasıl hissettiği.
ADAM: Merhaba.
KADIN: Merhaba.Neden? Sorunun devamı olmadı.Neden geldin,neden şimdi,neden bu kadar geç,neden neden neden.Hangisini soracaktı ya da ne önemi vardı...
ADAM: Gelebilir miyim? Her şeyi konuşacağız.
KADIN:...
Adam içeri geçer ve bulduğu boş koltuğa oturur.Hem çok iyi bildiği hem de çok yabancılık çektiği bir yere gelmiş gibi hissetti kendini.Ne kadar olmuştu? On beş sene dedi on beş koca sene.Çocuğumuz olsa liseye giderdi dedi kendi kendine.Niye geç kaldım diye düşündü.İnsan neden hep sonradan akıllanır neden bir şeyin değerli olduğunu kaybettiğinde anlar..Neden gidilir neden geri dönülür...
KADIN: Bunca zaman sonra seni buraya getiren ne? Söyleyecek söz mü kaldı?Yaşanacak bir an mı kaldı? NEDEN?
ADAM: Ben özledim seni.Sen hiç gitmedin benden.Bir şekilde hep benimleydin.Bir yerlerde hep duruyordun kimi zaman bana kızıyordun kimi zaman gülümsüyordun kimi zaman küsüyordun.Ama hep benimleydin.Başka kadınlarla birlikteyken bile sen benimleydin.Ben seni hep aldattığımı sandım.İçimde öyle dururken.
KADIN: Giden sendin biliyorsun.Hatta gidemeyen ama gitmem için her şeyi yapan ya da hiçbir şey yapmadan bekleyen.Beni sen gönderdin. O kadar yalnız bıraktın ki... Kendime tahammülüm kalmadı. Sonunda seni terkettiğimi düşünürken bana kendimi terkettirdin.İnsan kendini nasıl terkeder ki ? Ben terkettim işte hem de öyle bir gidişle gittim ki... Kendimi tekrar bulmam çok zamanımı aldı.Şimdi gelmişsin sen benden gitmedin diyorsun. Ben kendimden gittim sende kimsin ki..
ADAM: Biliyorum çok incindin.Çok üzüldün istemezdim öyle olsun ama çok gençtim.Kafam çok karışmıştı.Biliyorsun sende kendimi kaybettim bende kendimi bulmaya ihtiyacım vardı.
KADIN: Bana bunları demedin sen.Sen cesaret edip de ayrılmayı bile istediğini söyleyemedin.Yaşadıklarımızın tüm sorumluluğunu bana yıkmaya çalıştın.O yüzden kendin gidemedin ama benim gitmem için elinden geleni yaptın.Ne yaşadığımdan haberin bile olmadı.Ne kadar ağladığımdan kendime ne çok haksızlık yaptım.Bilmediğim tanımadığım hatta sevmediğim adamların yataklarına attım kendimi.Teselliyi nerede aradım bilmedim.Hatta aramadım kendimi yerden yere vurdum.Vurdukça acıdım.Acıdıkça acıttım.
ADAM: Bende mutsuzdum.Mutsuzluğum her hücreme yerleşti.Seni gördüm seni yaşadım.Başlarda yalan yok gidişinle rahatlamıştım.Sanki hayatımdan bir bulut kalkmıştı.Ama sonraları bir şeyler oldu.Ben bir daha eski ben olamadım.Ne mutlu oldum ne de mutsuz koca bir boşluktu.
Nereden çıktı şimdi?Bunca zaman sonra neden geldin?Bir anda ne değişti?Bırakıp gittiğim gün bitsin demiştim sana telefonda onca seneyi üç dakikalık bir telefon görüşmesinde bitirmiştik.Tamam demiştim sadece tamam.Sonrası koca bir sessizlik.Daha dün gibi aklımda yaşadıklarım.İnsanın kalbi acır mı?Ben o zaman öğrendim insanın kalbi çok acırmış.Kalp sadece kan pompalayan bir organ değilmiş meğer.Ne kadar acıdım kendime günlerce yaşadığım boşluğun tarifi yok.Bir günde kimsesiz kalmıştım.Ben hep senin en çok seven taraf olduğunu sanırdım.Ama anladım ki ben de çok sevmişim.Bir insandan severken gitmek aslında en zoruymuş.Ben seni hayatımın odak noktası yapmışım.Her şey senmişsin ben kendimi bir hiç yapmışım.Toparlanmam çok uzun zaman aldı. Herkeste seni aradım. Her seferinde ansızın çıkardın karşıma. Bazen bir koku, bazen bir söz bazen bir şarkı...İnsan beyni kokuları asla unutmazmış.Her şey sanki seni unutmama karşıydı izin vermiyordu ki ben yine ben olayım.
KADIN: Sen hep sen...Şimdiye kadar ne yaşadın ki hiç ben demeden sadece ama sadece beni düşündün mü? Ne yaşadım? Nasıl yaşadım ya da yaşadım mı gerçekten? Ben kendimi bile bilmiyorum artık şimdi gel yeniden desen ben yeni ne onu bile unuttum.Biz geç kaldık yaşanacakları yaşamak için geç kaldık.Şimdi konuşmanın ya da günah çıkarmaya çalışmanın faydası yok.Ben yolumu bir şekilde bulurum.Sana da bundan sonrası için başarılar dilerim.Ben seni sevsem bile bu sevgi yeter mi senle beni biz yapmaya? Yetmez yetmedi de zamanında..Kırılan testiden su içilmez hep eksilir hep yarı yolda bırakır.Sal beni sal kendini.Biz parçaları kaybolan puzzle gibiyiz.Ne ben ne sen tek başlarına bile bir bütün değiliz.Geç olan son konuşma da tamamlandı.Artık bir şey kalmadı aramızda ayrılığın tamamlamadığı.
HOŞÇA KAL...