Aşk Kimyası

• 20 Ağustos 2021 Cuma 23:06:03

Aşkın bilgisine, gizli, açık ilkesine aidiyet şuuruyla yaklaşmış olmak.
Aşkın imtiyazını doruklarda yaşayıp yanmak. Ne de hüsnükabul bir teselli.

Aklın ötesinde olandır aşk.
Neler neler yazıldı aşk uğruna da âşıklığını hayatına tercih sebebi edenlerin kalemiyle. Neden? Teşbihlere kapı açan, kelimeler içinde odak noktası olan aşkın bilinip tanınması için. İşimiz, ilkemiz bilip de bilmemezliğe vurmak mı? Hayır.
Bilinen o ki payesini, engin mahiyetini lügatlerdeki yerini ve kitap aralarında geçen adının altını çizip de vurgulamaktır elbet.

İnsanoğlu yaşayadursun adı aşk olan bir sanatın esrarıyla. Kinayedir bu sanatın tanımı. Yani bir kelimenin hem gerçek hem mecaz söylemiyle bir arada anılmasını bilmek.
Gerçek o ki ezeli bir aşkın cümle insana billur, seçilmiş bir duygunun aralanması.
Daha da ötesi. İçselleşen bir aşk manzumesinin hakkaniyetli yüzü.
Değil mi ki bekanın bir cilvesini aşkın cezbesinde yakalamak işin en dürüst çözümlenişi.
Gönlün içindeki susuşlara vedadır aşk. Bela ’ya veda.

Bediüzzaman anlaşılır bir üslupla “Aşk çekici bir güzelliğe yönelmiş çılgın bir cezbedir” der. Bu iştiyakın tesiri insanda epey görülmüştür. Bu cümle içindeki vurgu ise aşkın gerçek mahiyetine işarettir.
(Hamdım. Piştim. Yandım) sıralamasının hesabını yapan Mevlana’nın da bütün hesapların asıl sahibine bir aşk gerçeğiyle bağlanmak istemesi hadiselerin iç yüzünü hatırlatıyordu.
Pişmekten öte yanmanın hesabına bırakmıştı kendisini. Bütün yaratılmışların da aşkla yanıp yanıp ateşte kızaran bir gül olmasını isteyenlerdendi. Aşk. Aşk. Nicedir bir öykü tuttu bizi.
Temel taşını, yapı taşını ne oluşturuyordu?
Bu düzlem üzerinde, ruhi boyut içinde yanıt aramaktı aslında. O halde aşk en çok yakışandır kendisini tanımlandırana.

Nicedir aşkın kimyasını çözenleri ısrarla tanır olduk. İradi bir üslupla. Seçici bir algıyla. Aşkı bitirmeden gözlerde.
Aniden kaybedişlerin içinde kaybolmadan aranılanı bulmak için. İnsan belli ki aşka yolculukta bildi yerini.
Ya sonra başka başka yorumlar, tanımlar eklendi ardı sıra. Kalp ile dil sırlara karışıp kaybolduğunda aşkın cezbesi varlığın kıyısına vurdu öylece. Aşk durmaz. Yakar insanı.
Aşk gibi ağır bir kelime, bir yaratılışın hikâyesine küllerden bir cümle yazdırır.

Vurulan sadece bir kalem izi.

(. . . ) ]

Gizem