ŞAİRİN YAZMA SEVDASI 1. BÖLÜM...

• 5 Ağustos 2021 Perşembe 03:11:36

Hangi düş’ ün ayrıcalığında yaşar insan ve hangi gönle sığar aşkın talan ettiği bir fısıltıdır da özlem içinde saklı o derin tevazu ve saydam nakşı mevsimin ölümsüzlüğe kanat açar ve balyalarca duygu misilleme yapar duyarsızlığına insanoğlunun.
Göğe konuşlu bir tanrıdır aşk ve besi kaynağı merhamet nihayetinde uzlaşmaksa evrenle nihai sırlar cephe durur belki de kayıtsızlığında kiminin kayıt açar güne ve ömre.
Her renk kendi başına meczuptur ve her yürekte saklıdır dünün darası belki de kanat açan bir rüzgârdır insanlığın İlahi Aşka tapınası.
Bir servettir hayat.
Nakkaşı ise yüce Mevla.
Aşkın kürediği duygular hücum eden her hücresine cihanın ve kaynak yapar şair dillenen yüreğinden firar eden tek kıvılcımla ateş olur da yağar yalnızlığın çatısına.
Öznesi aşktır şiirin.
Yüklemi ise özlemek.
Hüküm giyen imgeler ve de sarnıcı kayıp iken şairin aslında zamansız ve mekânsız bir izlekte saklı tutar iç sesini.
Kükreyendir gök kubbe.
Aşktır kimi zaman insanın içinde kalan tek ukde.
Rahmetin sarmalında tetiklenir duygular ve tevazu yüklü sihirli küresinde şairin sözcükler dillenir hele ki o dilemması yok mu özlemin ve sadece ölümdür dindiren bu sağanağı.
İnsan bir defa ölmez.
İnsan bir kereliğine aşka düşmez.
İnsan durduk yere kötü de olmaz.
Nefsine tapan sığ yürekler ve nefesi kesilen rüzgârın diktiği her kelime dilim dilim sunulur okuyucunun önüne ve ensesine yapışan o fitnelerdir uzak durduğu ve inanır insan ve sever masumca bazen direnir de aşka ve azat edilesi bir cehennemde fokur fokur kaynar kazanlar.
Kaza kurşunudur şairin yüreğini susturan.
Kaza eseri yaşar şair çünkü ölümle dans eder hele ki yazmadığında ölür de ölür defalarca.
Yürektir o uçan halı.
Şair saf tutar safiyette…
Şair ılıman iklimlere sızar.
Şair acısından sızlanmaz sadece sever ve yazar ve acı çeker ve açılandırır duygularını.
Şiirdir o sessizlikte ç/ağlayan ve çatlatan gök kubbenin kabuğunu ve şair sığamaz yere göğe şair sızar da sızar iklimin söküklerinde bağlanmaksa hayata kalemidir diyezi sözcüklerin ve imgeler birer melodi ve ihbar eder şair içinde gezineni.
Ezilendir mazlum.
Eziyet gören ve de.
Meziyet bilen iblisi de ifşa eder şair ve kılavuzu aşktır yüreği sarkaç içinde devindiği o fanustan firar eder sonsuzluğun kıvılcımlarında sırıtır kimi zaman uzaktaki yıldızlar ve kıblesidir şiirler şairin ve kabir azabı çeker ne zamanki şiirler elini eteğini çekse.
Hüzündür minvali şairin.
İmkânsızı sever şair ve imkânsız aşka düşer sonra tek tek düşer sözcükler göğün tapınağı o bulut deryasında saklıdır melekler ve sakindir evren ve sakit olandır sevecen yüreğinde saklı o tezahürat ne de olsa dünün acısını çıkarır şair ve günde saklı tebessümle yarına d/okunma arzusu ile tek tek çentik atar duygulara.
Rakkası varlığının.
Reçinesi o bilinmezin.
Yılkı atlarına biner şair ve dizginleri bırakır ve işte koşuşunda sözcüklerin tanrısal bir içgüdü ile kendini sere serpe bırakır sözcüklerin mekânında saklı o devasa inanç ve umutla körelen herkese ışık olur dua olur aşk olur ve aşinadır şair gökte gezinen yıldızlara.
Varlığından dumanlar çıkar şairin hele ki yazamadığında defalarca infilak eder ve imha ettiği aslında ömrün sessizliğidir ve diktiği her şiir şairin manevi evladıdır.
Evladiyeliktir hem duygular ve evreleri vardır.
Edeple edebiyata iz düşer.
Gizinde saklıdır aşkı sevdası ve yalnızlığı.
Yalnızlığına kanaviçeler örer şair ve tek tek örter yaralarını evrenin ve yamalı bohçasında saklıdır umudu ve büyür de büyür yüreği ve gözünde büyüttükçe sevgiyi tüm zaaflarını terk eder şair ve zarif bir reveransla aslında Rabbine koşar ve insanlığının nezdinde insancıl bir dürtü ile adeta evrene ve tüm insanlığa kenetlenir ve kanadığına binaen kan kaybından ölmez şiir yazmadığında ölür şair ve yeniden doğuşunu müjdeler yazdığı ve yazacağı her şiir ne de olsa kâinatın ayrıcalıklı sunumudur kalemi ve aşk ile yazar ve İlahi Aşk ile kat izini yok eder dününün ve gününden firar eder tüm zamana yolculuk eder ve sayısız yürekle eşleşir en çok da tanıklığında Rabbinin hamt etmeyi nasıl da bilir.
Bilindik olandır şairin yazma sevdası.
Şiirde sabıkalıdır şair ve şiarıdır duygular akneli yüreklerde değil aşka ve tevekküle doymayan yüreklerde yer bulur hele ki şifa bildiği her sözcükte yaşaran ve yeşeren de yüreği ile gözleri iken illa ki şiirin hatırına…