BEZM İ ELEST RÜZGARI

• 31 Temmuz 2021 Cumartesi 16:34:17

Biz hiçbir şey değil iken Rabbimiz hikmet ve kudretiyle bizleri şuursuz halde huzuruna çıkarıp bütün zevkleriyle şuurlu bir insan şahsiyeti kazandırarak ,olumsuz bir etkiyle karşılaşmadan itiraza mahal vermeden "Evet,Rabbimizsin şahidiz!" dediler. Ve bezm -i elest meclisinde bir sözleşme yapıldı .Bu sözleşme insanoğlunun sosyal, hukuki,dini başlanigıç kabul edilmiştir.

Kalu bela, insanların yüce Mevlamızın birliğini ikrar ve tasdik ettikleri vakittir .Elest bezmi bu anlaşmanın yapıldığı toplantıdır .Ahmet Paşa bir şiirinde "Ezel gününde sevglinin gözü bana bir merhaba lutfettiğini o gün bu gündür başkasının bakışının mestliğiyle merhabasıyla tanışmadığını" dile getiriyor .

Ezelde verdiğimiz bu söze uyanlar aşkın belasına katlanmanın günlerin sevinç içinde ve kalbin derecelerini artırdığını ,aşığın maşuğuna vuslatına zemin hazırladığı haberini verir .Yalan dünya olarak dile getirdiğimiz bu hayatta mal ,mülk, makam ,mevkinin boş değersiz durumlardan ibaret olduğu ,sadece Bez mi Elestte verdiğimiz söz hariç...

Ruh aleminin toplandığı bu mecliste o ilahi hitaba şahit tutulduk. Bezm i Elestteki bu ahdin dışına çıktığımızda anlamamız gereken Allahın rahmet ve merhamet ikliminin dışına çıkmışızdır demektir. Bu toplantıda Rabbbimizin hitabına muhatap olanlar dünyada yanyana aynı kalp hizasında durmaları zamanda deruni bir aşkın ve rahmetin tecellisidir. Birbirlerine yakınlık hissi belirenler o vakit ve toplantıda tanıştıklarının bir göstergesidir.İnsan gözden ırak bile olsa orada verdiği söz ile kalbinin görünmeyen bağıyla buluşur , haberleşirler...

Kainatta Onun sıfatlarının tecellisi ve üflediği ruhuz hepimiz. Sanki elimize verilen senaryoyu bazen şuur idrak içerisinde, bazen uyuşuk bir beyinle rolümüzü oynayıp tiyatro perdelerinin kapanmasıyla kitabımızın kapağı kapatılacak . O yüzden çiçek gibi güzel kokulu ,yaşayımızla örnek olmak o kokuyu yansıtmak!

Her sabah güne uyanırken mavi gökyüzüne bakıp hayatı güzel yorumladığımızda, olumsuz anlarımızı tekrar tekrar düşünüp hayatı kendimize zehir etmeye değmediğini ,hayatın kısa olduğunu düşünsek mutluluğa o pencereden baksak, bakabilsek...Bu hayatın küçükde olsa insan kalbine dokunmaya ve gönül kazanmaya yoğunlaşsak belki mental olarak bizi yoran durumları düşünmeyeceğiz bile. Kalp kapısı Rabbimin yolunda olanlar için açık bırakılırsa yollar kapalıda olsa kimin umurunda. Kalp kapısı açık olanlarda ilahi bir yangın başlamaya görsün o andan itibaren yürek yanar kimse söndüremez.

Mesafeleri geçemesek de zor olan yolculukta engelleri aşamasak da her zaman Allahtan umudumuzu kesmemeli havf ve reca kavramlarını kalbimize nakşetmeliyiz .İnsan karanfillerin baharla buluşmasını ve bahara yazılan şiirlerle hayata döndüklerini gördükçe Rabbimize olan inancımız ve umudumuzu artıracaktır. (Hatam varsa affoluna)